چکیده:
اعتیاد به مواد مخدر جدید صنعتی یکی از انحرافات و معضلات اجتماعی است که در چند دهه اخیر گریبان بیشتر جوامع بشری چه
پیشرفته و غیرپیشرفته را گرفته و مشکلات زیادی را برای خانوادهها و جامعه به وجود آورده است و در این میان افرادی که در آن محیط
زندگی میکنند خود در ایجاد این حالت نقش بسزایی دارند. ابعاد فاجعه آفرین این پدیده شوم و ویرانگر نیروی عظیمی از آحاد مردمی
بهویژه جوانان و نوجوانان ما را از مدار سازندگی و اشتغال مفید خارج ساخته و با بر جای گذاردن صدها هزار معتاد. ء نیروی مهمی از
پاسخهای اجتماع به پدیدهی مجرمانه تعبیر میگردد. این سیاست در پاسخ به جرائم مربوط به مواد روانگردان و اعتیاد به آن» متوسل به
قدامات سرکویگرانه و همچنین پیشگیرانه میشود. اگرچه پاسخهای سرکویگرء استفاده از همان مجازات و تدابیر کیفری است ولی
پاسخهای پیشگیرانه اقداماتی از قبیل آموزش. فرهنگسازی, درمان و کاهش آسیب را دربر میگیرد. کشور ماء در زمینهی مواد مخدر و
جرائم مربوط به آن سالهاست که اقدام به قانونگذاری کرده» که اولین قانون به سال ۱2۸۹ برمیگردد و آخرین قانون جاری» (قانون
اصلاح قانون اصلاح مبارزه با مواد مخدر 1۳۷۶ مصوب 1389است. قانون جاری نسبت به قوانین گذشته تحولاتی در بر دارد. در این
قانون» مواد روانگردان که تنها در قانون مبارزه با مواد روانگردان (پسیکوتروپ) مصوب ۱۳۵۴ موادی را به خود اختصاص داده بودء
بهصراحت و با اصطلاح «روانگردانهای صنعتی غیر دارویی» مورد توجه ویژه قرار میگیرد. همچنین از اعتیاد و بهویژه به مواد روانگردان»
که اولین بار مورد توجه قانونگذار قرار گرفته استء با یک تحول عمده نسبت به قوانین گذشته جرمزدایی شده و با در نظر گرفتن 91 روز
تا ۶ ماه مجازات حبس درمان را برای معتادان اجباری کرده است. نکته مورد توجه در این زمینهء توجه ویژه به اقدامات حمایتی. درمانیء
بازپروری و مشارکت همگانی از طریق آموزش برای مبارزه با اعتیاد است. بنابراین قانونگذار با این اقدام هم از اعتیاد جرمانگاری نموده و
درمان و حمایت را مورد توجه قرار داده و هم با یک الزام قانونی معتادان را اجبار به درمان کرده است. در نتیجه» میتوان توسل به این
اقدامات را آغاز راهی طولانی ولی با موفقیت برای کنترل و کاهش اعتیاد دانست.
خلاصه ماشینی:
بررسی جرم شناختی علل گرایش جوانان به مواد مخدر صنعتی و راهکارهای پیشگیری از آن جبار ابدالي کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرمشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرمآباد چکیده اعتياد به مواد مخدر جدید صنعتی يكي از انحرافات و معضلات اجتماعي است كه در چند دهه اخير گريبان بيشتر جوامع بشري چه پيشرفته و غيرپيشرفته را گرفته و مشكلات زيادي را براي خانوادهها و جامعه به وجود آورده است و در اين ميان افرادي كه در آن محيط زندگي ميكنند خود در ايجاد اين حالت نقش بسزايي دارند.
همچنين از اعتياد و بهویژه به مواد روانگردان، که اولين بار مورد توجه قانونگذار قرار گرفته است، با يک تحول عمده نسبت به قوانين گذشته جرمزدايي شده و با در نظر گرفتن 91 روز تا 6 ماه مجازات حبس درمان را براي معتادان اجباري کرده است.
فردي که با مشاهده يک عمل خلاف شرع و موازين اجتماعي با قاطعيت تمام در مقابل آن ايستادگي مينمايد، از خود تزلزلي نشان نميدهد و هدف خود را در زندگي به طور قطعي انتخاب ميکند داراي ارده قوي ميباشد؛ اما اگر فرد دچار ضعف اراده بوده و برنامه خاصي براي زندگي خود نداشته باشد، اول، دچار سردرگمي و خستگي وحي ميشود و دوم، ممکن است در مقابل هر انحرافي پاسخ مثبت دهد، در اين صورت، نه تنها شخص نميتواند مانع انحراف ديگران شود، بلکه خود نيز دچار انحراف ميگردد.
2- خانوادهها بايد با تشريح کامل اعتياد و عوارض مصرف مواد مخدر به فرزندانشان، مشکلات رواني و افسردگيهايي که پس از اعتياد رخ ميدهد (همچنين عوارضي که بر زيبايي و ظاهر افراد ايجاد ميشود) به آنها متذکر شوند و از اين طريق مانع گرايش و کنجکاوي افراد خانواده به سمت اعتياد گردند.