چکیده:
نوموفوبیا به عنوان نوعی آسیب روانی، از پیامدهای استفاده افراطی از گوشی هوشمند است که وجوه آسیبشناختی آن هنوز چندان روشن نیست. هدف پژوهش حاضر شناسایی نیمرخ آسیبشناسی روانی افراد نوموفوبیک و مقایسه آن با افراد عادی بود. روش انجام این تحقیق، توصیفی ـ مقایسهای بود. افراد نمونه از بین دانشجویان دانشگاه سمنان و بر اساس نمره برش پرسشنامه نوموفوبیا به تعداد 323 انتخاب و در سه گروه نوموفوبیای شدید، متوسط و خفیف قرار داده شدند. ابزارهای پژوهش شامل فهرست تجدیدنظر شده اختلالات روانشناختی و پرسشنامه نوموفوبیا بود. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی و روش آماری تحلیل واریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. نتایج نشان داد که در هر 9 نشانه آسیب روانشناختی، میانگین نمره افراد با نوموفوبیای شدید بالاتر از افراد با نوموفوبیای خفیف بود. در مقایسه گروههای با نوموفوبیای شدید و متوسط نیز، به استثنای دو نشانه علایم جسمانی و ترس مرضی، نتایج مشابهی به دست آمد. با بررسی نیمرخ روانی افراد با نوموفوبیای شدید، مشخص شد که شدت آسیب روانشناختی این گروه به ترتیب در نشانههای افکار پارانوئیدی، افسردگی، حساسیت بین فردی، وسواس و روانپریشی به طور معناداری بیشتر است. این نتایج تصویر جامعی از نیمرخ آسیبهای روانی مرتبط با نوموفوبیا را به دست میدهد، به نحوی که بر اساس آن میتوان جهتگیریهای پژوهشی یا مداخلهای این حوزه را به گونهای اثربخشتر هدایت کرد.
As a psychopathology, nomophobia, is the consequences of excessive use of smartphones, although its pathological aspects are not yet clear. The present study aimed to identify the psychopathological profile of nomophobic individuals. The research methodology was descriptive - comparison. A sample of 323 people was selected from among the students of Semnan University based on the cut-off point scores and was placed in three groups of severe, moderate, and mild nomophobia. The instruments included Symptom Checklist-Revised and Nomophobia Questionnaire. Descriptive statistics, multivariate analysis of variance, and Scheffe post hoc tests were used to analyze the data. The results showed that in all 9 symptoms of SCL-90, the average score of people with severe nomophobia was higher than individuals with mild nomophobia. Similar results were obtained in groups with severe and moderate nomophobia, with the exception of two symptoms: somatization and phobia. Considering the psychopathological profile of people with severe nomophobia, it was found that the severity of psychological damage in this group was significantly higher in the symptoms of paranoid thoughts, depression, interpersonal sensitivity, obsession, and psychosis, respectively. The results provide a comprehensive picture of the psychopathologies associated with nomophobia, based on which intervention or research orientations in the field can be guided more effectively.
خلاصه ماشینی:
با بررسي نيمرخ رواني افراد با نوموفوبياي شديد، مشخص شد که شدت آسيب روان شناختي اين گروه به ترتيب در نشانه هاي افکار پارانوئيدي ، افسردگي ، حساسيت بين فردي ، وسواس و روان پريشي به طور معناداري بيشتر است .
Bhattacharya, Bashar, Srivastava & Singh 3.
Veerapu, Philip, Vasireddy, Gurrala 4.
Jahrami, Abdelaziz, Binsanad, Alhaj, 5.
Panova, Carbonell, Chamarro & Puerta-Cortés 6.
Moreno-Guerrero, Aznar-Díaz, Cáceres-Reche P, Rodríguez-García 7.
Galhardo, Loureiro, Raimundo, Massano-Cardoso رودوپمان آرمان و گاکسو ١، ٢٠٢١)، ادراک تهديد اجتماعي (تامس و همکاران ، ٢٠١٨)، حساسيت بين فردي و افکار پارانوئيدي (ايلماز وبکاراغلو٢، ٢٠٢١) از ديگر مشکلات اجتماعي اين افراد است .
با مرور پيشينه پژوهش ، مي توان دريافت که نوموفوبيا يک عامل خطر جدي براي بهزيستي افراد است (لي و همکاران ، ٢٠١٨) که ضرورت دارد از منظر آسيب شناسي رواني و در چارچوب فهرست هاي تشخيصي و آماري اختلالات رواني (نظير ٥-DSM) (کاتوني و همکاران ، ٢٠٢٠) آن را مورد مطالعه قرار داد.
Kuscu, Gumustas, Rodopman Arman, & Goksu 2.
Lee, Kim, Mendoza & McDonough 4.
بنابراين ، با توجه به اين خلأهاي پژوهشي و نيازي که در زمينه تعيين وضعيت آسيب شناسايي افراد نوموفوبيک وجود دارد و از طرفي نظر به اينکه دانشجويان به دليل استفاده زياد از گوشي هاي هوشمند، بيشترين گروه در معرض نوموفوبيا و آسيب هاي آن هستند (ايلديز دوراک ، ٢٠١٨)، مسئله و هدف پژوهش 1.
Rosales-Huamani, Guzman-Lopez, Aroni-Vilca, Matos-Avalos 2.