چکیده:
پس از اسلام به دلیل ارتباط تنگاتنگ متون نظم و نشر فارسی و عربی» تاثیرپذیری فراوان و
متفاوت آثار متعدد فارسی از متون عربی» بخصوص از قرآن. حدیث و روایت به وفور دیده
میشود. نفثةالمصدور اثر شهابالدین محمّد زیدری نسوی,» از جمله کتابهای معتبر تاریخ و
ادبیّات فارسی و یکی از شاهکارهای بدیع نثر فنی میباشد. از ویژگیهای بارز این کتاب استعمال
شعرء آیه حدیث و منّل عربی است که مولّف به شیوة نویسندگان و مترسّلان قرنهای ششم و
هفتم و هشتم نثر خود را بدان آراسته و آنها را بیشتر به صورت ترکیب اضافی» برای تایید و تاکید
معانی قبل، تتمیم معنی نیمه تمام عبارت فارسی» به صورت جملة معترضهه» به منظور تشبیه و
تمثیل» به صورت قید وصف و کیفیّت و... به کار برده است. یکی از مواردی که در این پژوهش
مورد توجه قرار گرفته» بررسی جایگاه دستوری آیات و ابیات و عبارات عربی در نشر این کتاب
است که به عنوان رکن تکمیل کنندة جمله از جهت دستوری گاه در نقش مسندالیه مفعول.
مضافآلیه متمّم مسند و مانند آن به کار رفتهاند. در این اثرء نویسنده از آیات قرآن از سوی دیگر
به منظور زیبا سازی فضای کلام و نمایان ساختن هنر نویسندگی خود استفاده کرده است
خلاصه ماشینی:
از ویژگیهای بارز این کتاب استعمال شعر، آیه، حدیث و مَثَل عربی است که مؤلّف به شیوۀ نویسندگان و مترسّلان قرنهای ششم و هفتم و هشتم نثرِ خود را بدان آراسته و آنها را بیشتر به صورت ترکیبِ اضافی، برای تأیید و تأکید معانی قبل، تتمیم معنی نیمه تمام عبارت فارسی، به صورت جملۀ معترضه، به منظور تشبیه و تمثیل، به صورت قید وصف و کیفیّت و ...
یکی از مواردی که در این پژوهش مورد توجّه قرار گرفته، بررسی جایگاه دستوری آیات و ابیات و عبارات عربی در نثر این کتاب است که به عنوان رکن تکمیل کنندۀ جمله از جهت دستوری گاه در نقش مسندٌالیه، مفعول، مضافٌالیه، متمّم، مسند و مانند آن به کار رفتهاند.
شهابالدّین محمد زیدری نسوی در کتاب نفثةالمصدور خود از آیات قرآن و ابیات و عبارات عربی به شیوههای گوناگون استفاده کرده است و تاکنون کسی به بررسی جایگاه دستوری آنها در این کتاب ارزشمند نپرداخته و این خود، میتواند اهمیت و ضرورت این تحقیق باشد.
» (زیدری نسوی، 1394: 54) نتیجهگیری با تأمّل و بررسی در کتاب نفثةالمصدور، مشخّص گردید که مؤلّف به گونههای مختلف، آیات قرآن و ابیات و عبارات عربی را در اثر خود به شیوۀ نویسندگان و مترسّلان قرنهای ششم و هفتم و هشتم به کار برده است و این یکی از امتیازات این کتاب محسوب میشود.