چکیده:
فرهنگ سیاسی، مجموعه نگرش ها و ارزش هایی است که به فرآیند و زندگی سیاسی شکل می بخشد. در ایران امروز به نوعی اغتشاش و ابهام در تعامل بین احزاب و جریان های سیاسی و فرهنگ سیاسی کشور موجود است. بررسی نقش احزاب و جریان های سیاسی به عنوان اصلیترین کانون تجمیع خواستهها و علایق گوناگون مردم و تاثیرگذاری متقابل نیروهای سیاسی و اجتماعی بر یکدیگر و بر ساختارهای سیاسی از یک سو، تاثیر گذاری فرهنگ سیاسی در نوع عملکرد و کارایی جریان های سیاسی دو متغیر مهم در بررسی تعامل سیاست و فرهنگ است. در طول دهههای گذشته، مطالعه بررسی نقش احزاب و جریان های سیاسی از سوی پژوهشگران سیاسی با دغدغههای مهمی نظیر بررسی رفتارهای انتخاباتی، ساختار ائتلافهای سیاسی، تحلیل سیاستگذاری و...همراه بوده است؛ اما تاکنون مسئله بررسی بررسی نقش احزاب و جریان های سیاسی از چشمانداز فرهنگ سیاسی و بازخوانی فعالیتهای آنها از این موضع کمتر در دستور کار پژوهشگران این حوزه نبوده است. بدین لحاظ بررسی تعامل فرهنگ سیاسی و احزاب و جریان های سیاسی از مسائلی است که مطالعه حاضر در صدد واکاوی آن است. فقدان منشور جامع از تعریف مناسبات فرهنگ سیاسی و جریان های سیاسی در رفتارها و رقابت های سیاسی، ترسیم مهندسی فرهنگ ، و سپس مهندسی فرهنگی فرهنگ سیاسی جریان های سیاسی از مهمترین یافته های این پژوهش است.
خلاصه ماشینی:
بررسی نقش احزاب و جریان های سياسي به عنوان اصليترين كانون تجميع خواستهها و علايق گوناگون مردم و تأثيرگذاري متقابل نيروهاي سياسي و اجتماعي بر يكديگر و بر ساختارهاي سياسي از یک سو، تاثیر گذاری فرهنگ سیاسی در نوع عملکرد و کارایی جریان های سیاسی دو متغیر مهم در بررسی تعامل سیاست و فرهنگ است.
بر این اساس آنچه در این مقاله مورد بررسی و تبیین قرار گرفته این است که با توجه به پذیرش اصل رقابت سیاسی در نظام مردم سالار دینی جمهوری اسلامی ایران، مناسبات جریان های سیاسی با فرهنگ سیاسی چگونه است.
ارائه منشور جامع رابطه احزاب و جریان های سیاسی و فرهنگ سیاسی الف) مفهوم شناسی در مفهوم شناسي و تعريف واژگان اصلي، مهمترین مفاهیم کاربردی در این مطالعه عبارتند از : 1- حزب: گردهمایی پایدار گروهی از مردم است که از عقاید مشترک و تشکیلات منظم برخوردارند و با پشتیبانی مردم برای کسب قدرت سیاسی از راه های قانونی مبارزه می کنند.
مدیریت راهبردی کشور و احزاب و گروه های سیاسی نیز از این تاثیرات مستثنی نبوده و غالباً در تضاد به سر می برده اند و سیاست های اجرایی ، برنامه ها و عملکردآنان، موجب تضعیف نظم اجتماعی و وفاق ملی و ایجاد گسست در اقشار مختلف جامعه شده است.
بر این اساس بر مبنای دیدگاههای حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری، باید با بهره گیری از مدل های مختلف و تجربه دیگر نظام های سیاسی، باید در صدد تهیه و تدوین الگوی بومی «منشور جامع مناسبات فرهنگ سیاسی کشور و احزاب و جریان های سیاسی» برآمد.