چکیده:
نظم منطقهای ایرانی دارای تاریخ بسیار طولانی است که سابقه آن به دوره هخامنشیان مربوط میشود. فروپاشی ساسانیان، پایانی بر الگوی منطقهگرایی ایرانی یعنی ساتراپی بود. با شکلگیری نظم وستفالی، نظمهای منطقهای در قالب ژئوپلتیک نمایان شده و ایران در این دوره، تحت سیطره چنین نظمی قرار گرفت. انقلاب اسلامی به عنوان یک نوپدید و همزمان شدن آن با تکامل سیستم بینالملل از ساده به پیچیده- آشوبی، دستگاه تحلیلی نوینی را برای نظم منطقهای ایرانی ضروری میسازد که ادبیات روابط بینالملل ایرانی به آن نپرداخته و در این حوزه، دارای عقبماندگی جدی هستند. بر این اساس پرسش اصلی پژوهش، بر این محور شکل میگیرد؛ پیامدهای انقلاب اسلامی بر نظم منطقهای ایران چیست؟ پژوهش حاضر با بهرهگیری از نظریه سیستمهای پیچیده و آشوبی و همچنین با کاربست روش آبداکشن که بر تبیین واقعیتهای نوپدید و یافتن بهترین تبیین متمرکز است؛ سعی در ارائه پاسخ قانعکننده و ارایه دستگاه تحلیلی نوین در این حوزه دارد. نویسنده نشان میدهد؛ نظم منطقهای شبکهای با دو ویژگی برجسته پانارکی و هیترارکی از جمله نوآوری انقلاب اسلامی در حوزه نظم منطقهای ایرانی است.
The Iranian regional order has a very long history, dating back to the Achaemenid period. The collapse of the Sassanid was the end of the pattern of Iranian regionalism, namely the satrapy. With the formation of the Westphalian order, regional orders emerged in the form of geopolitics. During this period, Iran came under the control of such an order. The Islamic Revolution as emergence and its coincidence with the evolution of the international system from simple to complex-chaotic necessitates a new analytical apparatus for the Iranian regional order that the international relations literature has not addressed and in this field, they are seriously inefficient. Based on this reality, the main research question is based on what are the consequences of the Islamic Revolution on the regional order of Iran? The author tries to provide a convincing answer and a new analytical apparatus in this field by using the theory of complex and chaotic systems and also by applying the abduction method which focuses on explaining emerging facts and finding the best explanation. The author illustrates that network regional order with two characteristics including panarchy and heterarchy is an innovation by the Islamic revolution in the field of Iranian regional order.Keywords
خلاصه ماشینی:
بـر ایـن اسـاس پرسش اصلی پژوهش ، بر این محور شکل میگیرد؛ پیامدهای انقلاب اسلامی بر نظم منطقـه ای ایـران چیست ؟ پژوهش حاضر با بهره گیری از نظریه سیستم های پیچیده و آشوبی و همچنـین بـا کاربسـت روش آبداکشن که بر تبیین واقعیت های نوپدید و یافتن بهترین تبیین متمرکـز اسـت ؛ سـعی در ارائـه پاسخ قانع کننده و ارایه دستگاه تحلیلی نوین در این حوزه دارد.
(٢٠١٨ ,Friedman)، تبیین ژئوپلتیک سیاست خارجی ایران ( ,Rabiee &Golkarami, Motaghi, ٢٠١٨)، ایدئولوژی و پراگماتیسم در سیاست خارجی ایران (٢٠١٨ ,Fiedler)، ایران و سیاست جهانی و نقش انقلاب اسلامی (٢٠٠٨ ,Adib-Moghaddam)، روندهای سیاست خارجی ایران نه شـرقی، نـه غربی: (١٩٩٠ ,Behrooz)، منطقه گرایی و ابعاد آن در سیاست خارجی ایران به ویژه در آسیای مرکزی (٢٠٠٤ ,Herzig)، جنگ و صلح در خاورمیانه و ایران انقلابی(١٩٩٥ ,Shlaim)، منطقه گرایی دو دویی ایران در قفقاز جنوبی(٢٠١٤ ,Monier)، ایران و شانگهای: ایدئولوژی و واقـع گرایـی ( ,Akbarzadeh ٢٠١٥)، ایران و منطقه گرایـی امنیتـی(٢٠١٥ ,Fawcett)، ایـران و دینامیسـم سیاسـی در جهـان عـرب (٢٠١٦ ,Zweiri)، آسیای مرکزی در تصـورات ژئوپلتیـک ایـران (٢٠١٧ ,Wastnidge)، ایـران و شـکل بخشی محور جدید با عراق و سوریه و لبنان (٢٠١١ ,Venetis)، ج .
شاخه نخست ، مربوط به ادبیات نظریه موازنـه قـدرت اسـت کـه بـر ایستایی قدرت تاکید بیشتری داشته و بر مکانیزم های خارجی مانند اتحاد ها و ائتلاف ها تاکید دارند Albrecht-Carrié, Dehio, & Fulman, 1963; Levy, 2003; Paul, Wirtz, & Fortmann, 2004; ) ;١٩٨٥ ,Walt (٢٠٠٧ ,.