چکیده:
یکی از بزرگترین نعمت های خداوند متعال به انسان و عالی ترین منبع رشد
و کمال بشر، آزادی و آزادگی است. این مهم بارها و به شکل های گوناگون،
مستقیما یا غیرمستقیم در آیات قرآن کریم و احادیث اسلامی تاکید شده است.
هدف این مطالعه بررسی معانی و مضامین ابیات و عباراتی از کتاب ادبیات
عمومی پیش که در آن یکی از واژه های آزادی و آزادگی به کار رفته تا معلوم
گردد این کلمات بدنبال چه مضامینی هستند. برای همین منظور روش تحقیق
ترکیبی با رویکرد توصیفی تحلیلی از روش های تحقیق انتخاب شده و با
استفاده از ابزار کتابخانه ای و سند کاری در خصوص معانی و مضامین این
واژه مطالعه و بررسی شده است. و با بررسی این موارد مشخص شد که در
ادبیات پیش آن طور که لازم است از مضامین آزادی درست و درخور استفاده
نشده است. و غالبا معنی رهایی از زندان و قید و بند های دنیا آمده است.
خلاصه ماشینی:
هدف اين مطالعه بررسي معاني و مضامين ابيات و عباراتي از کتاب ادبيات عمومي پيش که در آن يکي از واغه هاي آزادي و آزادگي به کار رفته تا معلوم گردد اين کلمات بدنبال چه مضاميني هستند.
با اين اوصاف هدف اصلي مطالعه (تشخيص و تعيين واژه هاي آزادي و آزادگي) جهت تبيين آن در ادبيات پيش است .
نقش دستوري واژه آزادي به چه شکل آمده است ؟ ٣-١- ادبيات و پيشينه ي پژوهش در خصوص تبيين و توجيه آزادي و آزادگي از نظر اسلام و غرب به ده ها مقاله و مطالعه مي توان دست يافت .
درس بيستم (شب کوير) ص :٨٦ ج : آزاد در نقش مسند به کار رفته است و به معناي رها و جدا از هر قيد و بند است .
درس چهاردهم (بارقه هاي شعر فارسي) ص :٦٢ ٢-٣- آزاده مرحوم (معين ) نوع اين واژه را (صفت ) معرفي کرده است و آن را اصيل ، نجيب ، رها، فروتن ، فارغ ، سبک و وارسته معرفي نموده است .
آزاده در فرهنگ دهخدا: لقب نوذر، پادشاه پيشدادي، نام کنيزکي چنگ زن ، معشوقه بهرام گور بررسي نشان داد که اين واژه در ادبيات فارسي پيش عمومي دو مرتبه به کار رفته است .
درس اول (ني نامه ) ص :٢ ٣-٣- آزادگي آزادگي با کسره با فتحه «دال » از نظر دستوري حامل مصدر بوده و در معاني حريت ، جوانمردي، اصالت ، نجابت ، شرافت و وارستگي در ادبيات فارسي به کار رفته است .
مطالعه حاضر مويد اين است که اين واژه دو مرتبه در ادبيات فارسي پيش به کار رفته است .