چکیده:
یکی از هدف های مهم نظام سلامت در هر کشور تامین ، حفظ و ارتقای کیفیت زنـدگی و سلامت افراد جامعه است . سلامت اجتماعی توانایی انجام دادن موثر و کارآمد نقـش هـای اجتماعی بدون آسیب رساندن به دیگران است . ارتقای سلامت در جامعه شاخص توانمندی نظام اجتماعی به شمار میآید. این توانمندی به لحاظ عملی از طریق ارزیابی زندگی افـراد جامعه مدنظر قرار میگیـرد. سـلامت موضـوعی فقـط زیسـت شـناختی نیسـت و عوامـل اجتماعی نیز در تعیین سطح سلامت افراد دخیل اند. هدف اصلی این پژوهش ، تعیین عوامل اجتماعی مرتبط با سلامت اجتماعی خانوارهای شهر تبریز بـود. روش تحقیـق ، پیمایشـی و تکنیک جمع آوری داده ها پرسشنامه های استاندارد بود. جامعـۀ آمـاری تحقیـق خانوارهـای شهر تبریز به تعداد ٤٢٨٠٠٩ خانوار بود. با توجه به فرمول تعیین حجم نمونه ، بـرای شـهر تبریز ٣٢٦ خانوار تعیین شد. شیوة نمونه گیری، نمونه گیری تصادفی خوشه ای بـود. یافتـه هـا نشان داد که بین میزان سـلامت اجتمـاعی خانوارهـای تبریـز و متغیرهـای اعتمـاد اجتمـاعی ، احساس ناامیدی، گذران اوقات فراغت ، اعتقادات دینی و پایگاه اجتمـاعی-اقتصـادی رابطـۀ معنادار وجود داشت
One of the important goals of the health system in any country is to ensure, maintain and improve the quality of life and health of society. Social health is the ability to perform social maps effectively and efficiently without harming others. Promoting health in society is an indicator of the capability of the social system. This capability is considered in practice through the evaluation of the lives of people in the community. Health is not just a biological issue, and social factors are effective in determining individuals' level of health. Social health as one of the dimensions of health plays an important role along with physical, mental and spiritual health. The main purpose of this study was to determine the social factors related to the social health of households in Tabriz. The research method was survey and the data collection technique was standard questionnaires. The statistical population was the number of households in Tabriz, which was 428,009. According to the formula for determining sample size, 326 households were determined for the city of Tabriz. The sampling method was cluster random sampling. Findings show that there is a significant relationship between the level of social health of Tabriz households and the variables of social trust, feeling of hopelessness, leisure time, and religious beliefs. Also, the results obtained from the analysis of variance test showed that there is a significant difference in the level of social health based on the socio-economic status of citizens. The greatest difference between the means can be observed in the high socio-economic position with the medium and low levels. As social health plays a major role in the functioning of all individual, family and social fields, it is thus necessary to carry out comprehensive planning to ensure the social health of individuals in society.
خلاصه ماشینی:
بـا توجـه بـه تعـاريفي کـه صاحب نظران از اين مفهوم ارائه کرده اند، به خوبي روشن مي کند که سلامت اجتماعي نقشـي محافظت کننده در مقابله با فشارهاي رواني و اجتماعي دارد و پايين بودن ميزان آن در جامعـه عامل خطر است و زمينۀ مساعد براي بروز انـواع آسـيب هاي اجتمـاعي نظيـر پرخاشـگري، بزهکاري، سوءمصرف مواد، افسردگي، عملکرد ضعيف تحصيلي به ويژه در سطح دانشـگاه ها با افزايش تعداد دانشجويان مشروط و در شرف اخراج ، همسرآزاري، کـودک آزاري و نظـاير آن است .
يکي از ضرورت هاي انجام شدن پژوهش حاضر، وجود خلـأ تئوريـک موجـود در منـابع علمي در ايران از بعد جامعه شناختي بوده است ؛ بنابراين اين امر محقق را بـر آن داشـت کـه رابطۀ برخي عوامل اجتماعي با سلامت اجتماعي را در بين خانوارهـاي تبريـز بررسـي کنـد.
سلامت به عنوان فقدان نشانه هـاي فيزيکي، براي سال هاي متمادي الگوي مسلط مطالعات سلامت بـود، امـا هـم زمـان بـا تغييـر رويکرد بيماريانگار و پيدايش ديدگاه هاي سلامت نگر معني درنظرگرفته شده براي اين مفهوم نيز وسعت بيشتري پيدا کرد و طيف گسترده اي از رفـاه کامـل جسـمي، روانـي، اجتمـاعي و معنوي را در بر گرفت که عمدتا از طريق افزايش توانمندسازي افراد و گروه هاي اجتماعي و ٣٦٨ در جهت کنترل و نظارت بر عوامل و تعيين کننده هاي مؤثر بر سلامت ايجاد ميشود.
موقعيت هاي اجتماعي نه تنها امکان ايجاد بيماري يا معلوليـت را افـزايش مـي دهند، بلکه ميتوانند افق خاصي را از نظر پيشگيري از بيماري و نيـز حفـظ سـلامت ترسـيم کنند؛ چراکه سلامتي شرط ضروري براي ايفـاي نقـش هـاي اجتمـاعي اسـت و انسـان هـا در صورتي ميتوانند فعاليت کامل داشته باشند که هم خود احساس سالم بودن کنند و هم جامعه آن ها را سالم بداند.