چکیده:
هدف این مقاله تعیین رابطه بین مثبت اندیشی با رضایتمندی زناشویی و رضایت از خود زنان متاهل دانشجوی دورههای کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران می باشد. روش پژوهش، غیرآزمایشی، توصیفی – همبستگی است. بدین لحاظ، از میان جمعیت آماری کلیه دانشجویان زن متاهل آن دانشگاه، تعداد 143 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سه پرسشنامه مثبت اندیشی کویلیام (2003)، رضایتمندی زناشویی انریچ (1989) و رضایت از خود حمزه گنجی (1383)، را تکمیل نمودند. داده های خام حاصل از نمره گذاری پرسشنامه ها، به وسیله نرم افزار آماری spss25 در دو مقوله آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد محاسبه قرار گرفتند. آزمون فرضیه های دوگانه پژوهش به وسیله مدل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که بین مثبت اندیشی و رضایتمندی زناشویی دانشجویان، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و مثبت اندیشی حدود 52% واریانس رضایتمندی زناشویی را در میان دانشجویان زن تبیین می کند. ضمن اینکه مثبتاندیشی بر رضایت از خود دانشجویان نیز از تاثیر مثبت و معنادار در حد متوسط در سطح اطمینان بیش از 99% برخوردار بود.
This article seeks to determine the relationship between positive thinking with marital satisfaction and self- satisfaction of married students in postgraduates Studies at Azad University. The research design is non- experimental and descriptive- co relational. For this purpose, from the statistical society of all married female student of that university, 143 woman were selected by convenience sampling and completed three questionnaire of Queliam (2003) positive thinking, Enrich (1989) marital satisfaction and Dr. Hamzeh Ganji (2004) self- satisfaction questionnaire. The raw data obtained from questionnaires scoring were calculated by SPSS25 software in two descriptive statistics and inferential statistics categories. Testing the dual hypothesis of the research by multivariate regression model showed that there is a positive and significant relationship between positive thinking and marital satisfaction of students, and it explains positivity of about 52% of the variance of marital satisfaction, among female students. Also, positive thinking also had a moderate positive and significant effect on the confidence level of above 99% of students’ self- satisfaction.
خلاصه ماشینی:
رابطه مثبتاندیشی با رضایتمندی زناشویی و رضایت از خودِ دانشجویان زن متاهل دوره کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد Relationship between positive thinking and marital satisfaction and self-satisfaction of married female students in Azad University راضیه پارسائی * دانشآموخته کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران.
جدول شماره 1- شاخصهای گرایشهای مرکزی و پراکندگی نمرات رضایت از خود، تفکر مثبت و رضایت زناشویی (همراه با مولفههای آن) در میان دانشجویان زن متاهل دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات تهران {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} - Ortiz-ospina - Roser براساس یافته های جدول شماره 1 میتوان دید میانگین و انحراف معیار متغیر رضایت از خود به عنوان متغیر پیشبین به ترتیب 33/21 و 18/5 و در مورد تفکر مثبت میانگین و انحراف معیار به ترتیب 35/61 و 02/17 میباشد.
بنابراین فرضیه یک پژوهش مبنی بر اینکه بین تفکر مثبت با رضایت زناشویی در میان دانشجویان زن متاهل دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات تهران رابطه وجود دارد، تأیید گردید.
آزمون فرضیه دوم پژوهش از وجود رابطه بین تفکر مثبت با رضایت از خود در میان دانشجویان زن متاهل دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات حکایت دارد.
توجه به یافتههای این پژوهش نشان داد با بیش از 99% اطمینان بین مثبتاندیشی با رضایتمندی زناشویی و رضایت از خود، دانشجویان زن متاهل رابطه مثبت و معنیدار وجود دارد، همچنین بار دیگر بر پیامدهای مثبتاندیشی که آسایش ذهنی افراد را برای تجربه رضایت از زندگی تضمین میکند و احساس امید و شادکامی را در مواجهه با چالشهای زندگی برای آنها به ارمغان دارد صحه گذاشت.