چکیده:
مشارکتِ پایدار مردم در عرصههای مختلف شرط لازم برای تحقق مردمسالاری دینی است. یکی از مؤلفههای مهمی که موجب مشارکت پایدار مردم در حوزههای مختلف سیاسی میشود، عملکرد شفافِ مسئولان و نهادهای سیاسی است که در اصطلاح شفافیت سیاسی نامیده میشود. بهبیاندیگر، شفافیت سیاسی زمینهساز مشارکت پایدار مردم بهشمار میرود، بهطوریکه اگر شفافیت با تمام ویژگیهای خود مسیر تحقق را بپیماید، مشارکت مردمی و ثمرات آن نمایان خواهد شد. بر این اساس، سوال اصلی پژوهش حاضر بدینشرح تنظیم شده است که با درنظر گرفتن شرایط و اقتضائات جمهوری اسلامی ایران، اصل شفافیت سیاسی چگونه و با استفاده از چه راهکارهایی میتواند به ارتقای مشارکت سیاسیِ پایدار مردمی بیانجامد؟ جهت پاسخ به این سؤال ابتدا با استفاده از روش کانونی، وضعیت مشارکت مردمی در ایران آسیبشناسی و سپس کوشیده شد تا با محوریت اصل شفافیت، ذیل سه دستهی سیاسی و حقوقی، ساختاری و فنی، و فرهنگی و اجتماعی، پاسخی مناسب به این آسیبها ارائه شود.
Sustainable participation of the people in various fields is a necessary condition for the establishment of religious democracy. One of the important components that leads to the sustainable participation of the people in various political spheres is the transparent performance of political officials and institutions, which is called political transparency. In other words, political transparency is the basis for sustainable public participation, so that if transparency is achieved in all its features, popular participation and its fruits will be visible. Accordingly, the main question of the present study is formulated as follows: given the conditions and requirements of the Islamic Republic of Iran, how and by what strategies can the principle of political transparency lead to the promotion of sustainable popular political participation? In order to answer this question, first using the focus group methodology, the situation of public participation in Iran was pathologically examined and then with the focus on the principle of transparency, under three categories of political and legal, structural and technical, and cultural and social, an appropriate response to these harms was provided.
خلاصه ماشینی:
بر اين اساس ، سوال اصلي پژوهش حاضر بدين شرح تنظيم شده است که با درنظرگرفتن شرايط و اقتضائات جمهوري اسلامي ايران ،اصل شفافيت سياسي چگونه و بااستفاده از چه راهکارهايي مي تواند به ارتقاي مشارکت سياسي پايدار مردمي بيانجامد؟ جهت پاسخ به اين سؤال ابتدا با استفاده از روش کانوني ، وضعيت مشارکت مردمي در ايران آسيب شناسي و سپس کوشيده شد تا با محوريت اصل شفافيت ، ذيل سه دسته ي سياسي و حقوقي ، ساختاري و فني ، و فرهنگي و اجتماعي ، پاسخي مناسب به اين آسيب ها ارائه شود.
تعاريف متنوعي از مفهوم شفافيت در حوزه حکم راني مطرح شده است که در ادامه برخي از آنها مورد بررسي قرار ميگيرند: وضوح و اثربخشي فعاليت ها با تأثير بر سياست عمومي(٢٠٠٢٧٨٠,Drabek&Payne) ١Transparency انتشار اطلاعات به صورت قاعده مند و دقيق (١٩٩٨١٠٩,Mitchell) جريان اطلاعات قابل اتکا و به هنگام اقتصادي، اجتماعي و سياسي که براي همه ي ذينفعان مرتبط در دسترس باشد(٢٠٠٥٤,Bellver& Daniel).
چالش (مقوله دوم ) مسئله (مقوله نخست ) مشکل متناظر (کدهاي به دست آمده ) (رجوع شود به تصویر صفحه) (رجوع شود به تصویر صفحه) همان طور که از داده هاي جدول فوق مشخص مي شود، عارضه ها و آسيب هاي مشارکت عمومي را ميتوان ذيل سه دسته ي حقوقي و سياسي ، فني و ساختاري ، و فرهنگي و اجتماعي طبقه بندي کرد که در ادامه به صورت اجمالي اين سه دسته مورد بررسي قرار ميگيرند.