چکیده:
زبان آموزی هر چند که آموزشی است شبیه دیگر آموزشها و باید مطابق فنون آموزش به آن نگریسته و سنجیده شود،
اما حقیقت آن است که به سبب آمیزش عمیق و شدید پدیدة زبان با روان بشر، زبان آموزی نیز پیوندی عمیق و
ناگسستنی با مسائل روان شناختی و از جمله مسائل مربوط به شخصیت زبان آموز دارد هرچندکه فنون کلی آموزش زبان،
کمابیش در بین همه انسانها و آموزندگان یکسان است و صدق میکند، اما تیپ های مختلف شخصیتی در پیشرفت و
توفیق زبان آموزی تاثیر جدی دارند و به همین سبب میتوان در آستانۀ دوران آموزش زبان، زبان آموزان را با
آزمون های حساب شده و علمی مربوط به شخصیت به گروه های متفاوتی تقسیم کرد و آنها را برحسب انگیزه، هراس،
فعالیت و بیش فعالی، کم رویی و دیگر ویژگیهای شخصیتی به گونه های و دسته های متفاوتی بخش کرد و اگرچه
کماکان کلیات فنون زبان آموزی درباره همه آنها صدق میکند اما در جزئیات، آموزش های متفاوتی را برای آنها در
نظر گرفت. در این مقاله بر آنیم که با بررسی ظرفیت های حاصل از تفاوت شخصیت زبان آموزان به مسئله زبان آموزی
در آنها پرداخته شود. شیوه این مقاله ترکیبی از دو شیوه توصیفی و تحلیلی است و دادهها مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای
است.
خلاصه ماشینی:
com چکيده زبان آموزي هر چند که آموزشي است شبيه ديگر آموزش ها و بايد مطابق فنون آموزش به آن نگريسته و سنجيده شود، اما حقيقت آن است که به سبب آميزش عميق و شديد پديدة زبان با روان بشر، زبان آموزي نيز پيوندي عميق و ناگسستني با مسائل روان شناختي و از جمله مسائل مربوط به شخصيت زبان آموز دارد هرچندکه فنون کلي آموزش زبان ، کمابيش در بين همه انسان ها و آموزندگان يکسان است و صدق ميکند، اما تيپ هاي مختلف شخصيتي در پيشرفت و توفيق زبان آموزي تأثير جدي دارند و به همين سبب ميتوان در آستانۀ دوران آموزش زبان ، زبان آموزان را با آزمون هاي حساب شده و علمي مربوط به شخصيت به گروه هاي متفاوتي تقسيم کرد و آنها را برحسب انگيزه ، هراس ، فعاليت و بيش فعالي، کم رويي و ديگر ويژگيهاي شخصيتي به گونه هاي و دسته هاي متفاوتي بخش کرد و اگرچه کماکان کليات فنون زبان آموزي درباره همه آنها صدق ميکند اما در جزئيات ، آموزش هاي متفاوتي را براي آنها در نظر گرفت .
با اين که تعريف ثابتي از انگيزش در دست نيست ، اما روان شناسان بر اين باورند که انگيزه عاملي است دروني که از شخصيت فرد سرچشمه ميگيرد و رفتار فرد را در جهت معيني هدايت ميکند و براي گزينش کوششي از ميان کوشش هاي ارادي وي راهنماي اوست (افروز، ١٣٧٣: ٣٢).
اين دسته از افراد زبان را ابزاري براي جلب محبت ديگران ميدانند و به همين سبب در توانش هاي زباني بسيار موفق هستند.