چکیده:
زمینه و هدف: بهداشت روان حالتی از رفاه است که در آن فرد توانایی هایش را باز می شناسد و قادر است با تنشها یا
استرس های معمول زندگی مدارا کند. میزان سلامت روان خود تحت تاثیر متغیرهای استرس و فرسودگی شغلی قرار
می گیرد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه استرس و فرسودگی شغلی با سلامت روان در پرستاران بیمارستان امام
خمینی کهگیلویه صورت گرفته است.
روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مقطعی می باشد. جامعه آماری را ٢٣٤ نفر از پرستاران بیمارستان امام خمینی
دهدشت تشکیل دادند، نمونه گیری به روش تصادفی ساده صورت گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات Ocupational
Maslach Bumout Inventory، Stress Inventory ,General Health Questionaire بود. در تجزیه و تحلیل داده های آماری
از آمار توصیفی و ضریب همبستگی، آزمون T و آنالیز واریانس استفاده گردید.
یافتهها: میانگین سلامت روان در مردان ١١٧/٦ و در زنان ١٠٥/٢و فرسودگی شغلی مرد ٧٠/٥ و زن ٧٥ بود. بین
سلامت روان با استرس (٠/٥٩ – = r، ٠/٠٢ =P) و سلامت روان با فرسودگی شغلی (٠/٢١ -=r، 02/. =p) رابطه معکوس و
معنی دار مشاهده گردید. بین نوع شیف کاری و سلامت روان تفاوت معنی داری مشاهده شد.
نتیجه گیری: افزایش استرس و فرسودگی شغلی باعت کاهش سلامت روان در کارکنان بیمارستان می شود. مداخلاتی
در جهت کاهش استرس شغلی و تقویت منابع مقابله با آن می تواند به کاهش فرسودگی و استرس شغلی در کارکنان
بیمارستان کمک نماید.
خلاصه ماشینی:
بررسي ارتباط بين استرس و فرسودگي شغلي با نقش ميانجي سلامت روان در پرستاران بيمارستان امام خميني (ره ) کهگيلويه در سال ١٣٩٥ سيما پيروزنيا ١ و سميه حيدر پور٢ ١کارشناسي ارشد مشاوره ، دانشگاه آزاد اسلامي واحد استهبان ، استهبان ، ايران .
اين مطالعه با هدف بررسي رابطه استرس و فرسودگي شغلي با سلامت روان در پرستاران بيمارستان امام خميني کهگيلويه صورت گرفته است .
مطالعه حاضر با هدف تعيين سطح استرس شغلي، فرسودگي شغلي و سلامت عمومي و ارتباط بين اين متغييرها در کارکنان بيمارستان امام خميني شهر دهدشت صورت گرفته است .
بحث : پژوهش حاضر به منظور بررسي تاثير استرس شغلي، فرسودگي شغلي بر سلامت روان پرستاران بيمارستان امام خميني (ره ) کهگيلويه و تعيين نحوه ارتباط بين اين متغييرها انجام شد.
نتايج حاصل از اين پژوهش با يافته هاي مطالعه توسط نوريان و همکاران (١٦)در سال ١٣٨٩ در خصوص ارتباط عوامل استرس زاي شغلي کادرپرستاري شاغل در بيمارستان هاي آموزشي وابسته به دانشگاه علوم پزشکي اصفهان و رابطه آن با نوع شيفت کاري پرستاران که نشان دادند پرستاران ترجيح داده اند بصورت گردشي کار کنند همسو نمي باشد و با يافته هاي کوپ و همکاران (٢٤)که نشان دادند در سطح ٠٠٥>P بين شيفت کاري و ميزان استرس ماماها و پرستاران تفاوت معناداري وجود داشته همسو مي باشد.
نتيجه گيري : بر طبق اين پژوهش عوامل ، استرس (استرس ، اضطراب ، افسردگي) فرسودگي شغلي(درگيري، مسخ شخصيت ، عملکرد شخصي، خستگي عاطفي) ساعات کاري در شيفت شب وگردشي، جنس با سلامت روان کارکنان رابطه معني دار داشتند.
Relationship between general health, occupational stress and burnout in critical care nurses of Tabriz teaching hospitals.