چکیده:
در دهههای گذشته آموزش مجازی به عنوان گونهای از آموزش از راه دور، مورد توجه مدیران، استادان و دیگران بوده است. از جمله عوامل مؤثر در افزایش کارایی این نوع آموزش، مشارکت دانشجویان در کلاسهای مجازی است. هدف این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت دانشجومعلمان در کلاسهای مجازی دانشگاه فرهنگیان است که به طور موردی در شهر مشهد انجام گرفته است. روش تحقیق در این نوشتار توصیفی پیمایشی است و جمعآوری دادهها بهصورت میدانی و از طریق پرسشنامه بهدست آمده است. روایی پرسشنامه بهصورت صوری و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (85/0) تأیید شده است. جمعیت آماری پژوهش، کلیه دانشجومعلمان مقاطع تحصیلی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان در سال تحصیلی 1401 میباشد. از این جامعه، 203 نفر به شیوه در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای کولموگروف-اسمیرنوف و t مستقل و همچنین مدل فریدمن استفاده گردید. مهمترین یافتههای تحقیق نشان داد که ارتباط مثبت با دانشجویان، روش تدریس، روحیه انتقادپذیری و باز استاد، ایجاد احساس امنیت در بحثها، خلاقیت استاد، نقش فعال استاد، رضایت تحصیلی، دانش و اطلاعات دانشجویان، احساس تعلق و تعهد و طراحی فعالیتهای مناسب با درجهی اهمیت بالای 50 به ترتیب بیشترین اهمیت را در مشارکت دانشجویان در کلاسهای مجازی دارند.
In the past decades, virtual education as a type of distance education has been the focus of managers, professors and others. Among the effective factors in increasing the efficiency of this type of education is the participation of students in virtual classes. The aim of this study is to investigate the factors affecting student-teacher participation in virtual classes of Farhangian University of Mashhad. By using descriptive survey research method, Data were obtained through a questionnaire. The validity of the questionnaire was formally confirmed and its reliability was confirmed by Cronbach's alpha (0.85). The statistical population of the study is all student-teachers of undergraduate degrees in Farhangian University in the academic year 2022. Kolmogorov-Smirnov and independent t tests as well as Friedman's model were used to analyze the data. The most important findings of the research showed that positive communication with students, teaching method, critical and open spirit of the teacher, creating a sense of security in discussions, teacher creativity, active role of the teacher, academic satisfaction, knowledge and information of students, sense of belonging and commitment and designing appropriate activities with a degree of importance above 50 are the most important in participation of students in virtual classes.
خلاصه ماشینی:
مهمترين يافته هاي تحقيق نشــان داد که ارتباط مثبت با دانشــجويان ، روش تدريس ، روحيه انتقادپذيري و باز اســتاد، ايجاد احســاس امنيت در بحث ها، خلاقيت اســتاد، نقش فعال اســتاد، رضــايت تحصــيلي ، دانش و اطلاعات دانشــجويان ، احســاس تعلق و تعهد و طراحي فعاليت هاي مناســـب با درجه ي اهميت بالاي ٥٠ به ترتيب بيشـــترين اهميت را در مشـــارکت دانشـــجويان در کلاس هاي مجازي دارند.
پينوجيمز (٢٠١٨ ,Pino-James) بيان مي کند براي ارتقاء مشارکت دانشجويان در کلاس درس روش هاي گوناگوني از جمله طراحي فعاليت هاي مناسب ، حمايت از توانمندي آنان و ايجاد رابطه مثبت بين دانشجو و استاد وجود دارد.
جدول ٤: نتايج آزمون فردمن رديف شاخص هاي پژوهش رتبه ميزان اهميت ١ تشويق دانشجويان ١١ ٤٠/٨٦ ٢ طراحي فعاليت هاي مناسب ١٠ ٥٠/٢٦ ٣ ارتباط مثبت با دانشجويان ١ ٧٠/٨٢ ٤ نقش فعال استاد 60/88 6 ٥ روش تدريس 70/76 2 ٦ ايجاد احساس امنيت در بحث ها ٤ ٧٠/٤١ ٧ خلاقيت استاد 70/29 5 ٨ روحيه انتقادپذيري و باز استاد ٣ ٧٠/٦٥ ٩ دانش و اطلاعات دانشجويان ٨ ٦٠/٢٤ ١٠ احساس تعلق و تعهد ٩ ٥٠/٤٧ ١١ تصور از پيامدهاي مشارکت ١٤ ٤٠/٤٤ ١٢ رضايت تحصيلي ٧ ٦٠/٦٣ ١٣ آشنايي با محيط مجازي ١٥ ٣٠/٧٩ ١٤ کاربرپسند بودن نرم افزار ١٣ ٤٠/٦٣ ١٥ زيرساخت هاي فني ١٢ ٤٠/٧١ نتايج جدول ٤ نشـــان ميدهد، ارتباط مثبت با دانشـــجويان مهم ترين عامل مؤثر بر مشـــارکت دانشـجومعلمان در کلاس هاي مجازي محسـوب ميشـود.