چکیده:
مدلهای دیداکتیک برای نشان دادن تصمیمات و اقداماتی که مربیان شیمی در مورد چرایی، چیستی، چگونگی و زمان تدریس محتوای خاص یا اجرای یک فعالیت آموزشی خاص انجام میدهند، بکار میروند؛ بنابراین برای مربیان شیمی بسیار مهم است که انواع مدلهایی را که کارشان را هدایت میکنند، بشناسند و در مورد آنها تأمل کنند. از این رو در این تعدادی از مدلهای آموزشی که بیشتر مبتنی بر سهگانههای شیمی (چه، چرا و چگونه) و (معلم، فراگیر و محتوا) هستند، معرفی شده است و کاربرد آنها در آموزش شیمی مورد بررسی، توصیف، تحلیل قرار گرفته است. مدلهایی که در این مقاله بررسی شده است شامل مدلهای مبتنی بر محتوا، مدلهای مبتنی بر مرتبط بودن، مدلهای مبتنی بر توالی، مدلهای مبتنی بر رویکرد، مدلهای مبتنی بر برنامه درسی و مدلهای مبتنی بر تحلیل و بازتاب است. بررسی این نوع مدلها توجه و اقدامات مربیان شیمی را هنگام طراحی برنامههای درسی، برنامهریزی برای آموزش یا ارزیابی فرآیند یادگیری جهتدهی میکند. این مدلهای آموزشی از اجرای شیوههای آموزشی مبتنی بر تحقیق پشتیبانی میکنند و برای توسعه حرفهای مربیان مفید هستند.
Didactik models are used to illustrate the decisions and actions that chemistry educators make about Why, What, How, and When to teach a specific content or implement a specific educational activity. It is important for chemistry educators to recognize and reflect on the types of models that guide their work. Therefore, in this research, a number of didactik models that are mostly based on the chemistry triangle (What, Why, and How) and (Teacher, Learner, and Content) is introduced and their applications in chemistry education is analyzed. The models reviewed in this article include content models, relevance models, sequence models, practice models, curriculum models, analysis and reflection models. Examining these types of models directs our attention and actions when designing curricula, planning for teaching, or evaluating the learning process. These didactik models support the implementation of research-based instructional practices and are useful for the professional development of teachers.