چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی هیجانمدار بر رضایت زناشوئی، صمیمیت هیجانی و
مهارتهای ارتباطی زوجین شهرستان کوهچنار بود. زوج درمانی متمرکز بر هیجان رویکردی سازمان یافته
برای درمان و بهبود روابط زوجین است که بر چرخه های منفی تعاملی پایدار، در اثر آسیبپذیری هیجانی
عمیق توجه دارد و بر کاهش آشفتگی زوجی از راه مداخله در سطح هیجانی به ویژه پاسخهای هیجانی
دلبستگی محور کوشش می نماید. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت از نوع نیمهآزمایشی
با طرح پیش آزمون و پسآزمون و گروه کنترل (گواه) بود که در آن از یک گروه آزمایشی به نام گروه
آزمون و یک گروه گواه (کنترل) استفاده گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین شهرستان
کوهچنار بود که از لحاظ تعارضات زناشویی نمرات بالایی داشتند. در نهایت زوجین پس از فرخوانی از
طریق شبکههای اجتماعی توسط پژوهشگر و بر اساس ملاکهای ورود مطالعه، به صورت تصادفی در دو
گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. با در نظر گرفتن حجم نمونه ١٥ نفر برای هر گروه در طرحهای
نیمه آزمایشی (کوئن، کوین و کئو، ٢٠٠٢)، هر گروه شامل ١٠ زوج بود که پس از ریزش به ٨ زوج در هر
گروه کاهش یافت. پرسشنامههای رضایت زناشوئی السون (١٩٩٨)، پرسشنامه مهارتهای ارتباطی جرابک
٢٠٠٤) و پرسشنامه بررسی نیازهای صمیمیت باگاروزی (٢٠٠١) به عنوان پیشآزمون توسط هر دو گروه)
تکمیل شد. سپس گروه آزمایش ١٠ جلسه یک ساعته (هفتهای یک جلسه) زوجدرمانی هیجانمدار
دریافت کردند، در این مدت گروه کنترل هیچگونه مداخلهای دریافت نکرد، در پایان نیز پسآزمون برای
هر دو گروه اجرا شد. نتایج تحلیل یافتهها بیانگر آن هست که بین گروههای آزمایش و گواه در
پسآزمون، حداقل از لحاظ یکی از متغیرهای وابسته تفاوت معناداری وجود دارد بنابراین رویکرد زوج
درمانی هیجانمدار بر رضایت زناشویی، صمیمیت هیجانی و مهارتهای ارتباطی زوجین شهر کوهچنار
اثربخشی معناداری دارد. این پژوهش اثربخشی زوج درمانی هیجانمدار بر رضایت زناشوئی، صمیمیت
هیجانی و مهارتهای ارتباطی زوجین را تائید می کند.