چکیده:
انقلابهای بزرگ آثار و پیامدهای زیادی در سطح داخلی و جهانی داشتهاند و تاریخ روابط بینالملل همواره متأثر از آنها بوده است؛ در حالی که در مطالعه
انقلابها و نظریههای روابط بینالملل به جنبههای نظری بینالمللی آنها کمتر توجه شده است. نظریه رئالیسم در روابط بینالملل به لحاظ مفروضات
وقالبهای نظری خود، ظرفیت لازم را برای بحث نظری انقلابها در روابط بینالملل ندارد و در مطالعات مفهومی ساختار گرایان هم این امکان
فراهم نمیشود.
در پژوهش حاضر تلاش میشود با استفاده از ادبیات مفهومی ساختار ـ کارگزار، امکان ارتباط مفهومی انقلاب با ساختار نظام بینالملل در یک رابطه تعاملی
فراهم آید و با استفاده از ویژگیهای کارگزار (قدرت، آگاهی و بینش، حق انتخاب) تأثیرگذاری انقلاب انسلامی ایران در محورهای مسأله دار کردن قدرت در
سطح نظام بینالملل، ایدهها و ارزشها و ارائه راه سوم بررسی شود و از سوی دیگر محدودیتهای ساختاری نظام بینالملل نسبت به انقلاب ایران
بیان شود.
خلاصه ماشینی:
"در این صورت نظریه غالب سنتی در روابط بینالملل توان تحلیل و پرداختن به انقلاب را در چارچوب مفاهیم نظری خود ندارد و نمیتواند نشان دهد که چگونه میتوان ارتباط انقلاب را در دو سطح ملی و بینالمللی برقرار کرد؟ یکی از صاحبنظرانی که تلاش کرد از نظر مفهومی پیوند سطوح ملی و بینالمللی را برقرار سازد و از طریق دستگاه نظری نوینی به مطالعه رفتار و سیاست خارجی دولتها بپردازد، «جیمز روزنا» است.
انقلاب اسلامی ایران و مسئله قدرت در نظام بینالملل یکی از ویژگیهای انقلابهای بزرگ این است که قدرت را در دو سطح ملی و بینالمللی مسئلهدار(2) میسازند؛ در سطح ملی قدرت رژیم حاکم را در جنبههای مختلف زیر سؤال میبرند که مهمترین آنها بحران مشروعیت را برای حکومت ایجاد میکند و در سطح بینالمللی هم میتوان مسئله قدرت را در دو سطح ساختاری و سطح قدرت انقلابی مورد کاوش قرار داد.
در چارچوب مفهومی بیان شده، میتوان گفت انقلاب اسلامی ایران بهعنوان یک انقلاب بزرگ جهان سومی، قدرت را در سطوح ملی، منطقهای و بینالمللی مسئلهدار کرد و در سطح داخلی، رژیم سیاسی خاصی از قدرت را ایجاد نمود و ساختارهای موجود قدرت را بهگونهای متفاوت از ساختارهای قبلی تعریف کرد و روابط جدیدی برقرار ساخت و در سطح منطقهای و بینالمللی بر قدرت مستقل خود به جای قدرت وابسته تأکید کرد و انقلاب، قدرت فزایندهای را برای مردم و دولت انقلابی به همراه آورد؛ بهگونهای که انقلابیان سطح قدرت خود تا میزان رویارویی با ساختار نظام بینالملل دو قطبی پیش بردند."