خلاصه ماشینی:
"در پیدایش بحران جزایر در سال 1992 و تداوم آن نیز این متغیرها به شکل خاصمربوط به اوضاع و احوال جدید نقش داشتهاند:اتخاذ تدابیر امنیتی ایران در جزیره ابوموسی،اقدام ایران در برقراری روابط نزدیک با کشورهای عربی خلیجفارس،پافشاری ایران برای ورودبه نظام امنیت برخی کشورهای خلیجفارس از ایران(هم بهعنوان همسایه بزرگتر و هم ازاسلامگرایی آن)،مشکلات درونی و بیرونی امارات متحده عربی،برداشت نادرست اماراتمتحده عربی از جنگ دوم خلیجفارس،اختلافهای بین کشورهای عضو شورای همکاریخلیجفارس،نقش تعیینکننده عربستان در شورا،مشکلات داخلی کشورهای عربیخلیجفارس،مخالفت ایران با روند مذاکرات صلح اعراب و اسراییل،نیاز غرب به فروشاسلحه به کشورهای خلیجفارس،حضور نیروهای خارجی در منطقه،نظم نوین جهانی و وجود تنشهای سیاسی ایران با آمریکا،انگلیس،عربستان و مصر.
جانشین وزیر امور خارجه امارات متحده عربی نیزضمن طرح ادعاهای این کشور در مورد جزایر تنب و ابوموسی گفته است:«چنین به نظرمیرسد که اهداف سیاست خارجی ایران با روی کارآمدن جمهوری اسلامی با اهداف رژیم شاهتغییر نکرده است».
4. نقش کشورهای ثالث: در آغاز قرن بیستم بروز رقابت میان بریتانیا،روسیه و آلمان برای نفوذ در خلیجفارسو بروز تنشهای سیاسی در روابط ایران با بریتانیا سبب اشغال جزایر تنب و ابوموسی ازسوی کشور اخیر گردید.
دول 2:قراردادهای مرزی مربوط به مرزهای کشورهای عربی خلیجفارس(1995-1913) (به تصویر صفحه مراجعه شود)مأخذ:همان،ص 15 از سوی دیگر تعداد قراردادهای مذکور،بیانگر این واقعیت است که آن دسته ازاختلافهای مرزی و ارضی که ظاهرا در گذشته حل شده،دوباره احیا گردیده و نیز حل و فصلآنها موجب انعقاد قرارداد بعدی شده است.
از نظر کشورهای غربی،مسأله جزایر تنب و ابوموسی حل شده بود بنابراین از تحریک امارات و ایجاد ارتش در روابط این کشور با ایران در این مدت 20 سال خودداریکردند."