چکیده:
از:گروه اول دارای مزیت تولیدی و مزیت تجاری،گروه دوم دارای مزیت تولیدی بدون مزیت تجاری،گروه سوم دارای مزیت تجاری و بدون مزیت تولیدی هستند.
خلاصه ماشینی:
"بررسی و تعیین اولویتهای سرمایهگذاری صنعتی کشور با استفاده از تکنیک تاکسونومی1 علی جهانگیری* محمد نصیری** چکیده شناخت تخصص تجاری(مزیت مطلق)و تخصص تولیدی(مزیت نسبی)،برای سیاستگذاری صحیح در هدایت منابع کمیاب اقتصادی به بخشهای کارا و تشویق صادرات، برای دستیابی به توسعهی اقتصادی لازم و ضروری است و اساس برنامهریزیهای رشد را تشکیل میدهد.
با توجه به اینکه سرمایه یکی از مهمترین عوامل تولید محسوب میشود و براساس نظریههای موجود بر رشد اقتصادی و فعالیتهای صنعتی مؤثر است،این شاخص به صورت زیر تعریف میگردد(سازمان برنامه و بودجهی استان تهران،6731): مجموع ارزش سرمایهگذاریهای صنایع کشور/ارزش سرمایهگذاری صنعت i /مجموع ارزش سرمایهگذاریهای کل فعالیت i /ارزش سرمایهگذاری فعالیت i شاخص گرایشهای بالفعل سرمایهگذاری شاخص صرفههای تجمع براساس این شاخص توسعه و تجمع هرچه بیشتر یک فعالیت اقتصادی معین در یک کشور،با توجه به هماهنگی واحدها برای تهیهی مواد اولیه و بازاریابی محصولات، بهینه بودن و توسعهیافتگی آن صنعت را نشان میدهد و از نسبت ارزش افزودهی هر فعالیت اقتصادی به ارزش افزوده کل بخش اقتصادی مربوطه در کشور به دست میآید.
نسبت شاغلین متخصص هر صنعت به کل شاغلین آن صنعت به منظور تعیین سطح تکنولوژی صنایع مورد بررسی،شاخصهای متعددی وجود دارد که در اینجا از شاخص نسبت شاغلین متخصص هر صنعت به تعداد کل شاغلین همان صنعت استفاده شده است: (Loit/Lit) / (Loij/Lij) - I9 Loij و Loit :به ترتیب تعداد شاغلان متخصص صنعت i در منطقهی j و کل کشور t تولید سرانهی شاغلین این شاخص به صورت نسبت تولیدات یا ستاندهها به تعداد شاغلین تعریف میشود و به عنوان معیاری برای اندازهگیری بهرهوری نیروی کار در نظر گرفته میشود."