چکیده:
شهرهای پیرامونی زمانی میتوانند توسعه پیدا کنند که به احتیاجات مردم خود پاسخ مثبت بدهند.وقتی مطالعه یک شهر پیرامونی،با ارزش و علمی خواهد بود که در یک فاصله زمانی مشخص شهر را با کلیه خصوصیات ناحیهای و محلی بررسی نمائیم.غالبا محل استقرار و موقعیت یک شهر پیرامونی مبتنی بر مقتضیات خاصی است که سایر تغییرات موجود را میتوان از آن مقتضیات مشخص نمود. پس در مطالعه و فعالیت کلی شهرها باید توجه داشت که چه عواملی موجب پیدایش شهرهای پیرامونی میگردد. بدون شک عامل زمان،کنش متقابل حملونقل و سرمایهگذاری دولت، سیاست دولت،نیروی جاذبه شهرها،سلسله مراتب شهری و حرکات اقتصادی از مهمترین عواملی هستند که در ایجاد شهرهای پیرامونی نقش مؤثری خواهند داشت.
خلاصه ماشینی:
"هدف: هدف از این تحقیق در درجه اول بیان ضرورت و اهمیت توسعه شبکه حملونقل و افزایش امکانات دسترسی به خدمات مخصوصا حملونقل سریع السیر در شهر اصفهان با توجه به بخش مرکزی اصفهان و در درجه دوم نشاندادن رشد سریع شهرهای پیرامونی و قدرت جمعیتپذیری این شهرها نسبت به شهرهای برنامهریزی شده است که جهت ساخت و ایجاد و اداره شهرهای برنامهریزیشده،سرمایههای هنگفتی از طرف دولت مصرف میگردد.
بنابر این وجود خطوط ارتباطی منظم عملکرد بیشتر مکانیسمهای جاذبه و فاصله در بخش شمال و شمالغرب اصفهان باعث شده است که شهرهای پیرامونی در اطراف بخش مرکزی(حومه)در محور شمال و شمالغرب بیشتر از سایر محورها توسعه یابند و شهرهای پیرامونی مانند ملکشهر،خانه اصفهان،ماربین،شاهینشهر و شهرک نساجی در اطراف بخش مرکزی متولد شوند و به خاطر دور بودن از بازارهای بخش مرکزی و هزینه حملونقل،عدم دسترسی و سهولت در امر خرید و فروش، اشتغال و هزینه حملونقل،از درون خود توسعه یابند و خود قطب تولید و توسعه را به وجود آورند.
15 با توسعه شهرهای پیرامونی و اقداماتی که دولت در جهت توسعه شبکه حملونقل به منظور افزایش سرعت وسایل حملونقل یا کاهش فاصله و زمان در این محور انجام میدهد و نیز با توسعه اقتصادی شهرهای درجه اول مانند اصفهان،قم،تهران و شهرهای درجه دوم مانند دلیجان در جهت پذیرش جمعیت اضافی روستاها انتظار میرود در آینده محور ارتباطی اصفهان به تهران تبدیل به یک محور شهری شود و با استفاده از مدل جاذبه میتوان اندازه،و میزان گسترش شهری و کنش متقابل را(در این محور و یا سایر محورها)محاسبه نمود و برای بهرهبرداری بهینه برنامهریزی کرد."