چکیده:
اثربخشی نمایش درمانگری بر کاهش نشانههای اختلال اضطراب اجتماعی-شامل اضطراب کارآمدی،اضطراب اجتماعی و اجتناب اجتماعی-در این پژوهش بررسی شد.022 کودک(01-11 ساله)دو مدرسه ابتدایی تهران،مقیاس اضطراب اجتماعی لایبویتز برای کودکان و نوجوانان( LSAS-CA ؛ماسیا-وارنر،کلاین و لایبویتز،3002)را تکمیل کردند.سپس 23 نفر از کودکانی که بیشترین نمرهها را در مقیاس LSAS-CA به دست آورده بودند به عنوان نمونه انتخاب شدند و بهطور تصادفی در گروه آزمایشی(61 نفر)و گروه کنترل(61 نفر)قرار گرفتند.گروه آزمایشی به مدت 6 هفته، هفتهای دو بار در جلسههای دو ساعته روان نمایشگری شرکت کردند. گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد.یافتهها کاهش معنادار نشانههای مرضی در کودکان گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل را نشان دادند و یک پیگیری سه ماهه نیز پایداری نتایج را تأیید کرد. استلزامهای بالینی برای پیشگیری و درمان اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان مورد بحث قرار گرفت.
خلاصه ماشینی:
"بنابراین میتوان دو گروه را قبل از اعمال لایبویتز برای کودکان و نوجوانان (LSAS-CA) را مجددا تکمیل کردند تا اثر نمایش درمانگری بر کاهش نشانههای اختلال اضطراب اجتماعی مورد وارسی قرار گیرد.
نتایج این مقایسه در جدول 3 منعکس شدهاند و مبین آن هستند که تأثیر مداخله نمایش جدول 3:مقایسه میانگینهای پیگیری و پس آزمون گروه آزمایش در نمره کلی مقیاس اضطراب اجتماعی (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث و تفسیر همچنان که بیشتر ذکر شد؛در متون پژوهشی، مطالعهای که به بررسی اثربخشی نمایش درمانگری بر اضطراب اجتماعی پرداخته باشد،یافت نشد.
جدول 2:خلاصه محاسبههای تحلیل کوواریانس نمرههای کلی مقیاس اضطراب اجتماعی (به تصویر صفحه مراجعه شود) درمانگری در درمان اختلال اضطراب اجتماعی بعد از سه ماه پایدار مانده است و تفاوت معنادار بین نمرههای پس آزمون و پیگیری گروه آزمایش و کنترل وجود ندارد.
در راستای تفسیر یافتهها،چنین به نظر میرسد که اثربخشی روش مداخله پژوهش حاضر را میتوان به دلایل منطقی زیر نسبت داد: اختلال اضطراب اجتماعی و نمایش درمانگری نمایش به عنوان یک وسیله بیانی و ارتباطی نه تنها به بازآفرینی حالتهای عاطفی و شرکت دادن تماشاگران در عواطف گوناگون میپردازد بلکه گسترش تجربههای انسانی و ظرفیت شرکتکنندگان برای درک عواطف غنیتر،ظریفتر و رفیعتر را در پی دارد و دارای کارکردی حیاتی در بازآفرینی واقعیتها و زندگی روزمره است.
بنابراین میتوان نمایش درمانگری را یک روش درمان با ثبات در کاهش نشانههای اختلال اضطراب اجتماعی در کودکان دانست و با پذیرش فرض تأثیر این شیوه درمانگری بر نیمکره راست مغز-حافظه عاطفی و آگاهی فضایی-و فرایندهای ناهشیار،آن را یکی از روشهای درمانگری مناسب و پایا در درمان اختلالهای اضطرابی بهطور اعم و اختلال اضطراب اجتماعی به طور اخص،محسوب کرد."