چکیده:
مفهوم«خود»سنگ زیرین هویت(شخصی و اجتماعی)است.برای فهم هویت میبایست مفهوم«خود»را فهم نمود.یکی از متون اصیلی که مفهوم«خود»در آن برجستگی آشکاری مییابد.اعترافات سنت آگوستین است.اعترافات سنت آگوستین اولین اتوبیوگرافی1ادبیات مغرب زمین است.این متن روایت احوال آگوستین از زبان خود اوست و چنین روایتی بهترین محل کشف«خود»دانسته میشود.به عبارت دیگر در درون روایت«خود»به عنوان سنگ زیرین هویت شکل میگیرد.در این مقاله نگارنده فرایند شکلگیری مفهوم«خود»در اعترافات سنت آگوستین را از منظری ادبی-فلسفی مورد تأمل قرار میدهد.
خلاصه ماشینی:
ب-لاتین (به تصویر صفحه مراجعه شود) فرایند شکلگیری خود (self) روایی در اعترافات سنت آگوستین سید علیرضا بهشتی استادیار علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس محمد علی توانا دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس تاریخ دریافت:68/50/32 تاریخ تایید:68/70/03 «انسان جانوری روایی است»(مک اینتایر) چکیده مفهوم«خود»سنگ زیرین هویت(شخصی و اجتماعی)است.
بدین معنا که راوی(آگوستین)ابتدا با تأمل در ضمیر خویش وجود یا هستی خود را تجربه میکند،آنگاه به پرسش در باب کیستی خود میپردازد.
بدین معنا که از یک سو اعترافات را به عنوان یک متن ادبی در نظر میگیرد و از سوی دیگر فرایندهای شکلگیری«خود»را از منظر هستی شناسانه(وجودی)و معرفت شناسانه(تأمل درون گرایانه)مورد تأمل قرار میدهد.
این شیوه تفکر را در این عبارات آگوستین(راوی)میتوان ملاحظه نمود:«سه چیز است که در خود انسان یافت میشود...
عبارات کوتاهی از دفتر اول اعترافات درباره روایت درون طفولیت آگوستین،ما را با چگونگی تجربه وجود خود با استفاده از سبک روایی اول شخص و ترکیبی از شیوه حدیث نفس (خودگویی)1و تک گویی نمایشی2آشنا میسازد:«در کودکی نیز وجود داشتم،زنده بودم و قدرت احساس داشتم،غریزهای دارا بودم که حواس خارجی را تدبیر کرده و آنها را نیرومند نگاه میداشت».
به عبارت دیگر اگر در مرحله پیش آگوستین با پرسشی هستیشناسانه مواجه بود،در این مرحله با پرسشی معرفت شناسانه مواجه میگردد:«من که هستم؟»آگوستین میداند که وجود دارد و از طریق اندیشیدن است که بدین وجود علم مییابد.
نمونهای دیگر از فاصلهگیری از خود و تأمل(بازتابی)انتقادی را براساس رابطه من فاعلی و من مفعولی در این عبارات میتوان مشاهده نمود:«اکنون زمان آن رسیده است که افکار خود را به کارهای ناپسندی که در آن روزها مرتکب شدم معطوف کنم.