چکیده:
در این نوشتار، حالات مختلف خرید با اجاره مقایسه شده عوامل مؤثر در تصمیمگیری و انتخاب آنها به دقت تجزیه وتحلیل و بررسی میگردد. در این زمینه از عواملی همچون خروج نقدینگی، اثر روی ظرفیت استقراض، احتمالخطر ناشی از نابابی و از مدافتادگی، فسخ اجاره و امکان تخصیص وجوه برای مصارف سودآور بحث شده است. از سوی دیگر، جهت انجام مقایسهای دقیقتر، پس از تشریح تأمین مالی از طریق استقراض به توضیح تأمین مالی از طریق خرید اقساطی پرداخته شده و دو نمونة معمول آن یعنی « قرارداد فروش مشروط» و «رهن اموال شخصی» توضیح داده شدهاند. عوامل مؤثر در تصمیمات اجارهـ خرید نظیر گردش وجوه، عامل مالیات، حذف هزینههای عملیات، ارزش اسقاط ، ارزش فعلی و دیگر مسائل مرتبط با موضوع مورد بررسی قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
"از سوی دیگر، اگر مؤسسه با کمبود نقدینگی مواحه باشد و بنا به دلایلی قادر به استقراض نیز نباشد، اجاره به لحاظ جلوگیری از خروج نقدینگی نسبت به سایر روشهای تأمین مالی در اولویت قرار میگیرد.
حال اگر فرض کنیم که داراییهای اضافی مزبور از طریق اجاره (عملیاتی) تهیه شوند، در آن صورت ترازنامه بدون تغییر میماند و در نهایت نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام نیز که قبلا 1 بود، تغییری نخواهد کرد.
اما اگر همین مؤسسه داراییهای مزبور را از طریق استقراض تأمین کند، در آن صورت علاوه بر اینکه داراییها و بدهیهای گزارش شده در ترازنامه افزایش خواهند یافت، نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام نیز از 1 به 2 ترقی خواهد کرد.
موجر مالک دارایی است و میتواند در چنین وضعیتی آن را پس بگیرد، اما انجام چنین کاری برای وامدهنده، حتی اگر مبلغ پرداختی وی از طریق داراییهای خاصی تضمین شده باشد، مشکلتر و پرهزینهتر خواهد بود.
نحوة عمل در این روش به این صورت است که ابتدا یک قرار داد فروش بین تولیدکننده و خریدار منعقد میشود که به موجب آن مالکیت دارایی خریداری شده تا زمانی که بهای آن به صورت کامل پرداخت نشده باشد به خریدار انتقال پیدا نمیکند.
به این ترتیب بعد از آنکه تمامی اقساط پرداخت شدند بانک یا مؤسسة مالی به تولیدکننده اجازه خواهد داد تا مالکیت دارایی مزبور را به خریدار انتقال دهد (نمودار 1."