چکیده:
آقای کدیور در نقد اندیشه نصر و به عبارت بهتر سنتگرایی معتقد است نه هر چیز سنتی درست است و نه هر چیز مدرن نادرست. معیار درستی و نادرستی این است که تک تک اجزاء و پدیدههای سنتی و مدرن را ارزیابی کنیم. اگر از محک ارزیابی سربلند بیرون آمدند بپذیریم و گرنه آن را کنار بگذاریم و معیار ارزیابی نیز ضوابط عقلی و اصول دینی است.
خلاصه ماشینی:
3. نصر در برخى از آثارش از جمله اسلام سنتى در دنیاى متجدد مسلمانان را در مواجهه با پدیده مدرنیته به چهار گروه تقسیم مىکند: تجددگرایان، موعودگرایان، بنیادگرایان و سنتگرایان.
4. قبل از طرح نقد اصلى، پرسیدنى است که آیا همه مسلمانان معاصر لزوما در این چهار دسته مىگنجند؟سنتگرایى (Traditionalism) به معنایى که رنه گنون، آناندا کومارا سوامى، فریتهوف شوان و سیدحسین نصر مطرح مىکنند با سنتى بودن به معنایى که علماى حوزههاى علمیه و توده مسلمانان به آن قائل و پایبندند تفاوت دارد.
از نصر پرسیدنى است آیا واقعا همه مسلمانانى که سنتگرا، بنیادگرا و موعودگرا نیستند، و با مدرنیته به مثابه یک فرآیند اجتماعى محقق در غرب عناد ندارند، همین گونه مقلدانه و بىمنطق درباره مدرنیته و تجدد مىاندیشند؟ در بین نخبگان مسلمان کم نیستند متفکرانى که کم و بیش برخى از دست آوردهاى علمى و اجتماعى مدرنیته را تلقى به قبول کردهاند، اما نه به دلیل غربى و مدرن بودنش، یا از سر حقارت و تقلید، بلکه از آن رو که آن دستآوردهاى جدید را بر موارد مشابه در سنت ارجح یافتهاند.
3. ملاحظه دیگر این است که ایشان در بحث پدیدههاى تجدد و مدرنیسم و تقسیم آنها به درست و نادرست پدیدههایى چون از خود بیگانگى و سرگشتگى انسان مدرن، تزلزل خانواده، فروکاهش ارزشهاى دینى، خودبسندگى عقل آدمى در تمامى عرصهها و مانند آن را نادرست خوانده و حقوق بشر و دموکراسى و فلسفههاى مضاف را از دستاوردهاى پذیرفتنى مدرنیته دانستهاند و سپس نتیجه گرفته که چه در جهان سنتى و چه در دنیاى مدرن هم پدیده صحیح داریم و هم پدیده نادرست و باطل.