چکیده:
محور، رکن و کانون اصلی وظایف مدیریت «تصمیم گیری» است. این مقوله برای مدیریت، سازمان ها و نظام ها امری بسیار مهم و حیاتی محسوب می شود.هر چه قلمرو و دامنه اتخاذ تصمیم گسترده و چشم انداز آن وسیع تر باشد، آن تصمیم از اهمیت و حساسیت بیش تری برخوردار خواهد بود. تصمیم های راهبردی دارای چنین ویژگی هایی هستند. نظر به اهمیت و حساسیت این تصمیمات در قلمرو نظام اجتماعی و وجود خلأ تحقیقاتی در این زمینه، جا دارد برای شناخت، الگوسازی و الگوبرداری از الگوهای موفق تصمیم گیری راهبردی به مطالعه و پژوهش علمی پیرامون ویژگی های آ ن ها اقدام شود. به همین منظور این مقاله که برگرفته از یک پروژه تحقیقاتی است، بر آن شده است تا، خلاصه ای از یافته ها و نتایج حاصل از تحقیق علمی پیرامون ویژگی های الگوی تصمیم گیری راهبردی امام خمینی(ره) را ارائه و سپس آن را با برخی از الگوهای تصمیم گیری راهبردی در مدیریت نوین مقایسه نماید.
خلاصه ماشینی:
"همانگونه که در نگارههای یادشده مشاهده میشود،نتایج حاصل از این پردازش و تحلیل و استنتاج دادههای کمی(فراوانی مقولات استخراج شده)،در قالب پرسشها و فرضیههای تحقیق به شرح زیر قابل ارائه میباشد: سؤال اول،تحقیق:الگوی تصمیمگیری راهبردی امام خمینی(ره)چیست؟و ویژگیهای آن کدام است؟ به منظور پاسخگویی به این پرسش تحقیق،با استفاده از نتایج حاصل از تحلیل یافتههای پژوهش که در دو نگارهی(3 و 4)مشاهده میشود،الگوی جامع تصمیمگیری راهبردی امام خمینی(ره)طراحی گردید.
نگاره(5):هشت وضعیت متفاوت بر اساس ابعاد سهگانه تصمیم راهبردی (به تصویر صفحه مراجعه شود) هرگاه تصمیمگیرنده از نظر سه بعد اصلی تصمیم یعنی میزان پایبندی به اصول و مبانی ارزشی و اعتقادی،میزان شناخت راهبردی از عوامل داخلی و محیطی و میزان قدرت تجزیه و تحلیل و پیشبینی در وضعیت شماره(1)قرار داشته باشد،یعنی میزان هرسه بعد زیاد باشد،از رویکرد کاملا فعال و تهاجمی استفاده خواهد کرد و تلاش خواهد نمود ابتکار عمل را به دست بگیرد و در جهت تبدیل تهدید به فرصت برای نظام بکوشد.
از این دیدگاه،یعنی بر اساس میزان اطمینان محیطی،الگوی سه بعدی را میتوان به صورت الگوی شماره(4)نشان داد: (به تصویر صفحه مراجعه شود) الگوی شماره(4):الگوی چهارتایی تصمیمگیری راهبردی 1-رویکرد فعال بهترین وضعیت ممکن در الگوی سه بعدی توسعهیافته که در داخل الگوی چهارتایی نیز قرار دارد،عبارت است از وضعیت فعال؛یعنی حالتی که در آن تصمیمگیرنده،هم از حیث تعهد و پایبندی به اصول و مبانی ارزشی،هم از حیث قدرت شناخت راهبردی و هم از نظر قدرت تجزیه و تحلیل و پیشبینی،در بیشترین میزان خود قرار دارد."