چکیده:
پیامدهای مهمی را در تغییر برنامهریزیهای دولت جهت حمایت از «طرح محوری گندم»در مناطق مختلف گندمکاری بهصورت فعلی در برداشته باشد.چرا که حمایت از محصولی که کشت ارقام مختلف آن در برخی مناطق کارایی اقتصادی پایینی دارد،بهمعنای اتلاف منابع مهم و کمیاب آب و خاک است. با توجه به اینکه پتانسیلی برای استفاده بهتر از منابع و کسب درآمد بیشتر وجود دارد، لذا برنامهریزیهای صحیح و اصولی جهت الگوی کشت بهینه،تخصیص بهتر منابع تولید و نهادهها و معرفی ارقام سودآور برای نیل به هدف حداکثر سود،ضروری بهنظر میرسد.طلوب در کشت گندم است. دادههای مقطعی مورد نیاز در این مطالعه با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی دو مرحلهای در سال 1375 بهدست آمده است.نتایج تحقیق نشان میدهد که کارایی فنی ارقام گندم پاییزه نسبت به بهاره بیشتر بوده ولی کارایی تخصیصی و اقتصادی ارقام گندم بهاره نسبت به پاییزه بالاتر است.اگرچه کارایی اقتصادی نسبی ارقام گندم بهاره نسبت به گندم پاییزه بالاتر است،ولی بهطور مطلق هر دو گروه دارای کارایی اقتصادی پایینی است که این خود میتواند
خلاصه ماشینی:
"با استفاده از مدل برنامهریزی خطی (LP) مذکور و براساس شکل(2)میتوان انواع کارایی را بهصورت زیر بهدست آورد: (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتایج و بحث در منطقهء مورد مطالعه،ارقام مختلف گندم مانند نوید،بزوستایا،فلات و قدس کشت میشود.
سپس با استفاده از برآورد توابع تولید کاب-داگلاس برای هر دو گروه،مهمترین نهادههای مصرفی در تولید گندم با توجه به آزمونهای مختلف آماری انتخاب گردید و در نهایت با حذف متغیرهایی(نهاده)که در مدل برنامهریزی خطی مقدارشان صفر بهدست آمده بود،مدل نهایی مورد استفاده بهصورت زیر بهدست آمد:(به تصویر صفحه مراجعه شود) که در آن: Ln :نشانه لگاریتم در پایهء نپر است(لگاریتم طبیعی) Y :میزان تولید گندم(تن) HA :میزان سطح زیر کشت(هکتار) S :میزان بذر مصرفی(کیلوگرم) F :میزان کل کود مصرفی(کیلوگرم) TL :کل نیروی کار مصرفی(روز-نفر).
با استفاده از حل مسئلهء برنامهریزی خطی برای هر دو گروه گندم بهاره و پاییزه،توابع تولید مرزی بهصورت زیر بهدست آمد: (به تصویر صفحه مراجعه شود) در این توابع،ضرایب تابع،کششهای تولید را نشان میدهند،بهطوری که کشش تولید کل گندم برای ارقام بهاره نسبت به زمین،بذر،کود و کل نیروی کار به ترتیب برای 0/76، 0/61،0/420 و 0/241 است.
با توجه به اینکه کشور ما از نظر اقلیمی جزو مناطق خشک و نیمهخشک به حساب میآید و از نظر منابع آبی و همچنین افزایش سطح زیر کشت با محدودیتها بسیاری مواجه است، لذا لازم است که این منابع کمیاب در تولید محصولاتی بهکار گرفته شود که دارای کارایی اقتصادی بالایی باشند."