خلاصه ماشینی:
"در هر حال،مفهوم ابوت،محور گفتمان فرهنگی-مذهبی روز سیزده رجب در فرهنگ عمومی جامعه است؛بنابراین سیاستگذاری رسانهای نیز باید در مناسبت با آن و با هدف بازتولید متنوع و متکثر این مفهوم،در بستر میلاد امام اول شیعیان شکل بگیرد؛ولی آنچه دربارهء بازنمایی مجموعهء تلویزیون ایران از مناسبت سیزده رجب به نظر نگارندهء این سطور رسید،نوعی دامن زدن به مفهوم پدر با توجه و تمرکز کمتر به بستر فرهنگی و پیوند آن با میلاد امیر المؤمنین(علیه السلام)بوده است.
صاحب این قلم امکان تحلیل جامع و دقیق همهء فرآیند پخش را نداشته است و نمیتواند دربارهء همهء برنامههای تلویزیونی به صورت دقیق و کمی سخن بگوید ولی سعی خواهد داشت با نمونهگیری هدفمند و ضمن تمرکز بر برخی برنامههای شبانهء روتین یا ویژهبرنامههای شبکهها،دربارهء دو ادعای پیشین خود(تقلیل گفتمان عید بر سرگرمی و تقلیل گفتمان تولد امام اول و پدر شیعیان به مطلق روز پدر)بیشتر توضیح دهد.
در این میان،هنوز نمیتوان پاسخ قانعکنندهای برای این پرسش دستوپا کرد که چرا مسئولیت برنامهسازی و مدیریت پیام در زمینهء گسترده و متنوع مناسبتهای ملی و مذهبی،در حاشیهء برخی گروههای خاص،مانند معارف،ملاحظه شده و میشود؟ بدیهی است بدون تمرکز خاص و نگاه مستقل به مناسبتها،ورود برنامهسازان نهتنها از سر رفع تکلیف و برای پر کردن بیدردسر آنتن خواهد بود،بلکه حتی در مواردی تا مرز حذف گفتمان مناسبتی از پخش خواهد رفت؛بنابراین،از این پس میبایستی به مجموعهء مشکلات تلویزیون در مناسبتها،مؤلفهء جدیدی را نیز اضافه کرد و آن،جهتگیری برنامههایی دارای رسالت مناسبتی، به سمتوسویی کاملا جدا از فضای مناسبتهاست."