چکیده:
در این مقاله ابتدا دانش مدیریت مفهومپردازی شده و سپس در آینه آموزههای دینی به تصویر کشیده شده است.
آموزهها عمدتا دربر گیرنده گزارههای علوی است و ضرورت مدیریت،اهمیت مدیر در جامعه از منظر امام علی(ع)،نگرش علوی در مدیریت،ابزار مدیریت و مدیریت عمومی در گزارههای علوی بررسی گردیده است.
در مدیریت عمومی سعی شده است که اصول کلی مدیریت یعنی برنامهریزی،تصمیمگیری، سازماندهی،نظارت و کنترل کنکاش شود و آموزههای علوی در مباحث مربوط به اصول مدیریت مطرح شده به داوری گذشته شود.سیاست کلی در این مقاله بر این روش مبتنی است که برخی از مباحث مدیریت در آینه گزارههای علوی بررسی شوند.
خلاصه ماشینی:
"(رضائیان،1379:274) با توجه به تعریف سازماندهی میتوان برای آن سه مرحله اساسی را در نظر گرفت که عبارت است از: 1-طراحی و تعریف کارها و فعالیتها 2-دستهبندی فعالیتها و وظایف براساس مشاغل سازمانی 3-برقراری رابطه و هماهنگی میان مشاغل و مناصب سازمانی 2-3-سازماندهی در آموزههای علوی از مفهوم سازماندهی این نکته استفاده میشود که لازم است در هر سازمانی نقشها و پستها طراحی شده و وظیفه و کار هر شخصی تعیین گردد.
از این گزاره علوی استفاده میشود که باید از افرادی در کارهای مهم بهره جست که سختی کار آنها را نهراسانده و مغلوب نساخته و کثرت کارها آنان را مضطرب و سرگردان نگرداند ازاین رو،هر کسی مناسب شغلی خاص بوده و در واگذاری شغل لازم است که شرایط احراز شغل برای شاغلان در نظر گرفته شده و متناسب با ویژگیهای هر فردی،شغلی به وی واگذار شود تا کار او را سرگردان و مضطرب نسازد.
در یک تحلیل کلی از نظام مهندسی مورد نظر امام علی(ع)برای گروههای اجتماعی،میتوان ادعا کرد که آن حضرت جامعه را به عنوان ابرسیستمی در نظر گرفته که خرده سیستمهایی از قبیل ارتش و نیروهای نظامی و انتظامی،مالیاتگیرندگان،قاضیان و کارگزاران و دبیران و بازرگانان و صنعتگران،گروههای اجتماعی درون آن بوده و میان همه این گروهها پیوستگی و وابستگی وجود دارد و هیچ کدام از دیگری بینیاز نیست.
بنابراین از این آموزه علوی استنباط میشود که مدیران قبل از گرفتن پست و بعد از آن باید ارزیابی مالی گردیده و رسیدگی مالی شوند همانطور که حضرت علی(ع)درباره خود بدان معتقد است؛اکنون اگر بعد از محاسبه مالی چیزی فراتر از آنچه از قبل داشته،افزوده شده باشد جزو اموال عمومی و بیت المال است و باید از او ستانده شود."