چکیده:
براساس تعریف،بهرهوری(یا تولیدافزایی)،دستیابی به تخصیص بهینهء منابع و امکانات در راستای تحقق حد اکثبر میزان تولید است.روشهای محاسبهء بهرهوری عوامل تولید به دو دستهء روشهای پارامتری و ناپارامتری تقسیمبندی میشوند.در این مطالعه با استفاده از روشهای برنامهریزی خطی که در زمرهء روشهای ناپارامتری است و با بهرهگیری از شاخص تورنکوئیست، رشد بهرهوری عوامل تولید در بخش نفت و گاز در اقتصاد ایران طی دورهء 1384-1338،مورد ارزیابی قرار گرفته است.نتایج حاکی از آن است که بهرهوری عوامل تولید در بخش نفت و گاز بهطور متوسط سالانه رشدی معادل 46/0 درصد داشته است،ولی بررسی وضعیت بهرهوری کل عوامل در سال اول برنامهء چهارم توسعه نشاندهندهء آن است که رشد 21/0 درصدی بهرهوری کل عوامل در دورهء 1385-1384،با اهداف مندرج در برنامهء چهارم توسعه(3/0 درصد)فاصلهء نسبتا زیادی دارد.
خلاصه ماشینی:
"در این مطالعه با استفاده از روشهای برنامهریزی خطی که در زمرهء روشهای ناپارامتری است و با بهرهگیری از شاخص تورنکوئیست، رشد بهرهوری عوامل تولید در بخش نفت و گاز در اقتصاد ایران طی دورهء 1384-1338،مورد ارزیابی قرار گرفته است.
2-پیشینهء تحقیق بررسی مطالعات انجام شده در زمینهء کارایی و بهرهوری بخش نفت و گاز که موضوع این تحقیق است،نشان دهندهء عدم استفاده از شاخص تورنکوئیست برای اندازهگیری معتقد است که حد اقل ظرفیت برق بادی قابل نصب در کل کشور حدود 5000 مگاوات است(رمضانی2،2008).
7-استخراج نتایج مدل با در نظر گرفتن ورودیها و خروجیهای مدل تحقیق و استفاده از مدلهای برنامهریزی ریاضی و بهطور مشخص شاخص تورنکوئیست،رشد بهرهوری عوامل تولید بخش نفت و گاز به شرح زیر محاسبه میشود: برای محاسبهء بهرهوری کل عوامل بخش نفت و گاز به عنوان نمونه دورهء 40-1339 را در نظر میگیریم و محاسبات را برای آن انجام میدهیم.
همچنین براساس نتایج حاصل از محاسبهء شاخص بهرهوری عوامل تولید در بخش نفت و گاز طی دورهء مورد بررسی،رشد بهرهوری عوامل تولید در این بخش به طور متوسط سالانه معادل 46/0 درصد است،ولی بررسی وضعیت بهرهوری کل عوامل در سال اول برنامهء چهارم،نشان دهندهء آن است که رشد 21/0 بهرهوری کل عوامل در دورهء 1385-1384،با اهداف مندرج در برنامهء چهارم توسعه(3/0 درصد)،فاصلهء نسبتا زیادی دارد."