چکیده:
در این پژوهش،کیفیت رابطهء والد-فرزندی دانشآموزان پر خاشگر و غیر پرخاشگر با یکدیگر مقایسه شده است.متغیرهای مورد پژوهش عبارت بودند از:کیفیت رابطهء والد-فرزندی و خرده مقیاسهای آن(عاطفه مثبت پدرانه،آمیزش پدرانه،ارتباط،خشم،عاطفه مثبت مادرانه،آزردگی/سردرگمی نقش،همانندسازی و ارتباط مادرانه)،پرخاشگری کلامی،خشم و خصومت).
نمونه پژوهش 258 نفر از دانشآموزان پسر مقطع متوسطه بین 17-14ساله(به روش نمونهگیری خوشهای)با استفاده از دو پرسشنامه مقیاس رابطهء والد-فرزندی (PCRS) و پرسشنامه پرخاشگری (AQ) ارزیابی شد.روش تحقیق،پس روایدادی بود.به منظور تجزیهوتحلیل دادههای به دست آمده و از روش آماری یومن ویتنی(به دلیل نرمال نبودن توزیع جامعه نمونه)برای مقایسه از میانگینهای مستقل استفاده شد.
نتایج پژوهش نشان داد که دانشآموزان غیر پرخاشگر نسبت به دانشآموزان پرخاشگر در تمام ابعاد رابطهء پدر-فرزندی باکیفیتتر بودهاند.در حالیکه در رابطهء مادر-فرزندی در ابعاد همانندسازی و ارتباط تفاوت بین گروهها معنادار بود.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به اینکه صاحبنظران به کیفیت رابطهء والدین و فرزندان و نیز نتایج و اثرات این رابطه در رشد و شخصیت فرزندان توجه کردهاند و همچنین پرخاشگری از جمله مشکلات رفتاری است که نوجوانان در سنین نوجوانی از خود بروز میدهند و یکی از ویژگیهای رشدی دورهء نوجوانی است،به نظر میرسد که بین کیفیت رابطهء والد-فرزندی و میزان پرخاشگری نوجوانان ارتباط وجود دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) با توجه به نتایج ارائه شده در جدول 5 ملاحظه میشود که در کیفیت رابطهء پدر-فرزندی با توجه به میزان Z به دست آمده(79/3- Z )تفاوت معناداری در سطح خطای کمتر از یکصدم(01/0> P )بین گروه دانشآموزان غیر پرخاشگر و دانشآموزان با خشم بیشتر وجود دارد و در کیفیت رابطهء مادر-فرزندی با توجه به میزان Z به دست آمده(23/2- Z )نیز میان گروهها تفاوت معناداری در سطح خطای کمتر از پنج صدم(05/0> P )وجود دارد، بنابراین،فرضیه صفر رد و فرضیه پژوهش تأیید میشود.
در توجیه نتایج به دست آمده از فرضیه اصلی پژوهش میتوان به رویکرد دوسویه اشاره کرد که در آن والدین و کودکان در یکریگر تأثیر میگذارند،به عبارت دیگر رشد کودکان محصول ارتباط و کنش متقابل بین خصوصیات خود و افرادی است که با آنها سروکار دارند (ماسن،ترجمهء یاسایی،1373)بنابراین،بر اساس نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گرفت که بهبود ارتباط پدر و مادر با فرزندان و متقابل و دوسویه بودن این ارتباط به نحو چشمگیری میتواند در کاهش مشکلات رفتاری فرزندان بهویژه پرخاشگری تأثیرگذار باشد."