چکیده:
تصمیمگیری صحیح،اساس موفقیت مدیران و گروهها و سازمانها است.برای اتخاذ تصمیم منطقی که منجر به افزایش کارآیی،اثربخشی و بهرهوری سازمانی گردد؛باید فرآیند تصمیمسازی جامعی که مشارکت سازمانی را نیز برانگیزد،طراحی و به اجر گذاشته شود. کانونهای تفکر یا اتاق فکر نخبگان از جمله مراکز مهمی هستند که اخیرا در کشور ما مطرح شده و در زمینه تصمیمسازی و تصمیمگیری،میتوانند بسیار مفید باشند. کانون تفکر نوعی سازمان ویژه برای تفکر و پژوهش در زمینهء سیاستسازی و تصمیمسازی است که بر اصل جمعاندیشی یا ایدهپردازی جمعی استوار است.کانونهای تفکر با انجام مطالعات بین رشتهای و با به کارگیری کارشناسان متعدد،خوراک فکری لازم را در حوزههای مختلف برای مدیران و سیاستگذاران جامعه تأمین میکنند.همچنین با توجه به اینکه یکی از مهمترین وظایف مدیران تصمیمگیری میباشد،کانونهای تفکر در فرآیند تصمیمگیری به مدیران و بویژه مدیران ارشد سازمانها کمک فراوانی میکنند.در این مقاله به بررسی ابعاد مختلف این مراکز و نقش آنها در تصمیمگیری مدیران پرداخته خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"کانون تفکر دقیقا معادل مرکز پژوهشی نیست و اعضای آن نیز الزاما پژوهشگر نیستند،بلکه نظریهپردازان و تحلیلگرانی هستند که با تسلط بر تئوریها از تجربه و دانش خود برای گشودن گرههای مدیریتی در موضوعات مختلف مورد نیاز کشور،ارائه طریق میکنند.
در حال حاضر نیز این شرکت در زمینهها پژوهشی مختلفی فعالیت دارد که برخی از آنها عبارتند از: -عدالت مدنی -آموزش -روابط خارجی -امنیت ملی امریکا -ایمنی عمومی -علوم و تکنولوژی -بهداشت و تندرستی در دهههای اخیر کانونهای تفکر اهمیت و تأثیر بیشتری یافتهاند.
معدود مراکز مطالعاتی موجود نیز به سختی در چارچوب متداول کانونهای تفکر میگنجد و دستاوردها و خروجیهای آنها،تنها شامل انتشار کتب و مقالات میباشد و تاکنون گزارشی از دستاورد علمی این مراکز در حل مسائل مهم کشوری داده نشده و سیاست مشخصی نیز برای فعالیت این کانونها در سطح وزارتخانههای مسئول تدوین نگردیده است.
بدین ترتیب کانون تفکر میکوشد تا با سازماندهی منطقی و سلسله مراتبی اندیشهها در سطوح مختلف و از پایین به بالا، تمام ایدهها را پس از طی فرآیند پردازش برای حل مسائل بزرگ به کار گیرد.
3-معطوف بودن کوششها به مسائل روز روح حاکم بر فعالیت کانونهای تفکر و آنچه که در بطن تمام فعالیتهایی که در کانونهای تفکر صورت میگیرد،حاکم است باید معطوف به تصمیمسازی و استراتژیپردازی بر روی مسایل روز جامعه باشد؛مسائلی که اگر به آنها پرداخته نشود،مشکلاتی برای حال و آیندهء کشور به جای میگذارد.
البته باید توجه کرد که کانونهای تفکر در صورتی میتوانند این کار را به خوبی انجام دهند که اولا از برنامههای سازمان کاملا مطلع باشند و ثانیا به اطلاعات سازمانی دسترسی داشته باشند."