چکیده:
«در خود ماندگی»را میتوان یک بیماری با طیف گسترده معرفی کرد.این بیماری میتواند نشانههای فراوانی داشته باشد که توسط این نشانهها در خود ماندگی را میتوان از درجات خفیف تا شدید درجهبندی کرد. افراد دارای در خود ماندگی اغلب در سه زمینه با مشکل مواجهاند این مشکلات موسوم به«اختلال سه وجهی1» هستند:1)مراودهی اجتماعی(دشواری در ایجاد روابط اجتماعی)،2)ارتباط اجتماعی(دشواری در ایجاد ارتباط لفظی و غیر لفظی)،3)تخیل(دشواری در یادگیری بازیهایی که چند نفر در آنها درگیر هستند و یا باید از قدرت تخیل برای فهم آنها استفاده کرد) روشهای درمانی و ترتیتی نیز برای افراد مبتلا به در خود ماندگی به کار گرفته میشود که عبارتاند از: روش تحلیل رفتار کاربردی2،روش تیچ3،روش ارتباط با تبادل تصویر4،روش Floor Time ،روش داستانهای روش یکپارچگی حسی5،روش داستانهای اجتماعی6،روشهای درمانی مکمل و روشهای رفتار درمانی و بهبود ارتباط.در این مقاله این روشهای درمانی مورد بررسی قرار میگیرد.
خلاصه ماشینی:
"افراد دارای در خود ماندگی اغلب در سه زمینه با مشکل مواجهاند این مشکلات موسوم به«اختلال سه وجهی1» هستند:1)مراودهی اجتماعی(دشواری در ایجاد روابط اجتماعی)،2)ارتباط اجتماعی(دشواری در ایجاد ارتباط لفظی و غیر لفظی)،3)تخیل(دشواری در یادگیری بازیهایی که چند نفر در آنها درگیر هستند و یا باید از قدرت تخیل برای فهم آنها استفاده کرد) روشهای درمانی و ترتیتی نیز برای افراد مبتلا به در خود ماندگی به کار گرفته میشود که عبارتاند از: روش تحلیل رفتار کاربردی2،روش تیچ3،روش ارتباط با تبادل تصویر4،روش Floor Time ،روش داستانهای روش یکپارچگی حسی5،روش داستانهای اجتماعی6،روشهای درمانی مکمل و روشهای رفتار درمانی و بهبود ارتباط.
روشهای درمانی و تربیتی درحالیکه هنوز درمان مشخصی برای در خود ماندگی پیدا نشده است ولی روشهای درمانی مناسبی وجود دارد که با آنها میتوان به این کودکان کمک کرد تا از تواناییهای بیشتری بهرهمند شده و حتی نمونههایی نیز از بهبود کامل دیده شده است.
از آنجایی که رفتارها و اختلالات در کودکان در خود مانده بسیار متفاوت و متغیر است،تاکنون چندین برنامهی درمانی برای آنها مدنظر قرار گرفته است که هر کدام موفقیتهایی نیز به دنبال داشتهاند در درمان کودکان در خود مانده باید حتما این مورد در نظر گرفته شود که روش درمان برای هر کودک باید متناسب با تواناییها و شدت اختلال او برنامهریزی شود.
روشهای درمانی مکمل با وجود اینکه تشخیص زودهنگام و درمان زودهنگام در خود ماندگی بهترین روش در کمک به این کودکان و درمان آنهاست،برخی از والدین و پژوهشگران معتقدند که روشهای درمانی مکمل دیگری نیز وجود دارند که میتوانند ارتباط کودک با دنیای اطراف و سایرین را بهبود بخشیده و رفتارهای آنها را بهتر کنند."