خلاصه ماشینی:
مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای سال اول،شماره سوم،زمستان 8831 دریافت:8831/9/03-پذیرش:9831/5/21 صص 24-12 بررسی نقش گردشگری در تغییرات کاربری اراضی مقصد (نمونه مورد مطالعه:بخش مرکزی شهرستان نوشهر) مصطفی قدمی،استادیار جغرافیا و برنامهریزی شهری،دانشگاه مازندران،ایران* ناصر علیقیزاده،فیروزجایی،استادیار جغرافیا و برنامهریزی روستایی،دانشگاه پیام نور واحد قیدار،ایران رحیم بردی آنا مرادنژاد،استادیار جغرافیا و برنامهریزی شهری،دانشگاه مازندران،ایران چکیده بررسی وضعیت کاربری زمین در مقاصد گردشگری،از اهمیت بالایی برخوردار است،چرا که گردشگری یک فعالیت منبع پایه محسوب میشود،بنا براین،از نظر زیست-محیطی حساس است و حفاظت و صیانت از منابع برای ادامه حیات،رونق و پایداری نواحی گردشگری امری ضروری محسوب میشود.
1-4-سؤالهای تحقیق این تحقیق در راستای پاسخگویی به سؤالهای زیر صورت گرفته است: 1-4-1-الگوی کاربری زمین حوزه مورد مطالعه در وضع موجود چیست؟ 1-4-2-تغییرات کاربری اراضی حوزه مذکور،طی دوره زمانی 5331 تا 5831 چه روندی را طی کرده است؟ 1-4-3-سهم بخش گردشگری،بویژه خانه دوم در تغییرات کاربری حوزه مورد مطالعه چه بوده است؟ 1-5-روش تحقیق در این تحقیق،به عنوان تحقیقی توصیفی و تحلیلی، سعی شده است ابتدا به توصیف وضع موجود و تغییرات صورت گرفته طی دروه زمانی 5331 تا 5831 پرداخته شود و در مرحله بعدی با توجه به سؤالها،سهم فعالیتهای گردشگری در بروز تغییرات کاربری محدوده مورد مطالعه تحلیل گردد.
به این ترتیب،رشد گردشگری،بویژه گسترش خانههای دوم در طی کمتر از ده سال،با تغییر گسترده کاربری اراضی جنگلی،باعث تهی سازی و تخریب منابع طبیعی-گردشگری بخش مرکزی نوشهر شده است.
با روند توسعه خانههای دوم و تغییر کاربری اراضی زراعی،باغات،و دستاندازی به اراضی ساحلی و جنگلی کاملا مخالفند و معتقدند کیفیت منابع طبیعی و گردشگری حوزه در حال کاهش است.