چکیده:
هدف این پژوهش شناخت تحولی ترسیم ساعت و مفهوم سازی زمان در دانش آموزان دبستانی و راهنمایی شهر تهران بود. 161 دانش آموز (106 پسر و 55 دختـر؛ میانگین سنی = 9 و انحراف استاندارد=5/1) فاقد اختلالهای رفتاری، هیجانی، ذهنی و فراگیر تحولی، آزمون ترسیم ساعت (کوهن و دیگران، 2000) را تکمیل کردند. مفهوم سازی زمان و ترسیم ساعت به طور جداگانه و با استفاده از نظام نمره گذاری کوهن و دیگران (2000) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشانگر پیشرفت تدریجی ترسیم ساعت و مفهوم زمان از 8 سالگی به بعد بود. همچنین، نتایج آشکار ساخت که خطاهای کیفی نظیر وارونه ـ سازی شماره ها، فاصله گذاری نامناسب شماره ها و پاک کردنها در 7 و 8 سالگی متداول است، اما با افزایش سن بهتدریج کاهش می یابند. براساس الگوی یافته ها، پیشرفت خطی مشاهده شده در استفاده از ربع دایره، مطرح کننده این است که بی توجهی در کودکان ماهیتی تحولی دارد. به طور کلی، تحول ترسیم ساعت تا اندازه زیادی با نمویافتگی قطعه پیشانی توازی دارد.
خلاصه ماشینی:
"هدف پژوهش حاضر بررسی پیشرفت تحولی ترسیم ساعت و مفهومسازی زمان در کودکان عادی 7 تا 12 ساله شهر تهران به عنوان مقدمهای برای هنجاریابی آزمون ترسیم ساعت براساس روش نمرهگذاری کوهن و دیگران(2000)در ایران بود.
در این جهت،سؤالهای زیر مورد بررسی قرار گرفتند: آیا الگوی ترسیم ساعت در کودکان ماهیتی تحولی دارد و در سنین گوناگون متفاوت است؟ آیا عملکرد کودکان در جایگزینی عقربهها برای تعیین ساعت،نیم ساعت و دقیقه در سنین مختلف تفاوت دارد؟ روش روش پژوهش حاضر از نوع مقطعی4است،زیرا به توصیف وضعیت موجود تحول ترسیم ساعت و مفهوم- سازی زمان در یک مقطع سنی خاص میپردازد و مقایسه همزمان گروههای سنی را در نظر دارد.
(به تصویر صفحه مراجعه شود) از آنجا که سه متغیر جایگزینی عقربهها برای نشان دادن ساعت و به ویژه نیم ساعت و دقیقه تا حد زیادی مربوط به مفهومسازی زمان هستند،میزان همبستگی این سه متغیر با یکدیگر قابل توجه است.
تحلیل F تک متغیری با استفاده از آلفای تعدیل شده بنفرونی نیز نشان داد که الگوی ترسیم ساعت[0/231-؟؟-9/299- (155،5) ]جایگزینی عقربهها برای نشان دادن ساعت 00:3 [0/510-؟؟32/322-(155،5) ]،نیم ساعت 30:9 [0/509-؟؟32/073-(155،5) ]و دقیقه 20:10[1/510-؟؟ 44/796-(155،5) ]در آزمودنیهای مورد بررسی در سنین گوناگون تفاوت معنادار دارد،به گونهای که با افزایش سن بهبود مییابند.
نتایج نشان میدهند که ترسیم ساعت در کودکان 7 تا 12 ساله به صورت تدریجی پیشرفت میکند و پیشرفت مشابهی از 7 تا 8 سالگی و پس از آن در زمینه جایگزینی عقربهها برای نشان دادن ساعت،نیم ساعت و دقیقه به چشم میخورد،این نتایج با یافتههای کوهن و دیگران(2000)همسو است."