چکیده:
این نوشتار پیش درآمدی بر مقاصد و شیوة پژوهشی است که در شمارههای دیگر در زمینة تبیین رویکرد عقلی ائمه( به مسئله امامت و مهدویت ارائه میشود. کتب حدیثی در باب تبیین و اثبات امامت و مهدویت، ادله، قواعد و اصول عقلی (کلامی و فلسفی) مهمی را به کار بردهاند. اصول کافی از کتابهای حدیثی در این زمینه است. پیشوایان معصوم( با استفاده از این قواعد و اصول و بهرهمندی از شیوههای مناسب منطقی، حقایق را در زمینة امامت و مهدویت به خوبی تبیین و اثبات نمودهاند که در شمارههای دیگر به شرح و تبیین آنها خواهیم پرداخت
The following article is supposed to be an introduction to the method of some research on the basis of intellectual approaches that our Imams followed to explain the subject of Imamate and the fact of Mahdism. We hope that this discussion will continue in our other articles of the future.
In our books of narrations، there have been presented many important intellectual (dialectical and philosophical) reasons، criteria or methods in order to clarify and prove the fact of Imamate and Mahdism. Including such sources is the book Usul-e-Kafi (Kafi’s Principles) that can be introduced as one of the most important books on Narrations or Hadiths. Our immaculate Imams would always use such criteria and apply those appropriate logical methods to confirm the facts about Imamate and Mahdism in the most acceptable way possible. In the next editions of our articles، we shall، God willing، deal with those proofs and reasons as far as possible to provide the readers with our best explanations.
خلاصه ماشینی:
"چرا توجه به کلمات و احادیث معصومان و اهلبیت عصمت( از ضرورتهای پژوهش در حوزة دینپژوهی به ویژه اسلامشناسی و شیعهشناسی به شمار میرود که از محورهای مهم آن امامت و مهدویت است؟ روایات اسلامی و احادیث اهلبیت( آنچنان معارف عمیق، گسترده و گرانقدری را در خود نهفته دارند که غور و جستوجو در آنها و استفاده و استخراج گوهرهای گرانبهای پنهان در آنها تا پایان زندگی انسانها میتواند ادامه داشته باشد؛ چرا که علم و دانش اینان ناشی از علم لایزال الهی است که بندگان ویژة خویش را سیراب کرده و آنان را مشعلداران صراط مستقیم قرار داده است.
به راستی در کنار کتب فقهی و اخلاقی که تا اندازهای بهرهمند از روایات و احادیث اهلبیت( هستند، به چه میزان کتب فلسفی و کلامی ما به روایات و کلمات معصومان( پرداختهاند و تا چه اندازه تعمق و تفسیر دربارة آنها صورت گرفته است؟ برای نمونه بر کتاب وزین روایی کافی چند شرح و تفسیر وزین عقلی نوشتهاند و قواعد و اصول کلامی و فلسفی نهفته در این گنجینة روایی را تا چه اندازه استخراج و تبیین نمودهاند؟ اجتهاد در باب روایات فقهی چه اندازه در باب روایات اعتقادی انجام شده است؟ بیشک روایات اعتقادی از عمق و گستردگی معنایی بیشتری برخوردارند و به تعمق و اجتهادی فزونتر نیازمندند.
این نوشتار مسئلة امامت و مهدویت را از زاویة روایات و احادیث معصومان( تحلیل و بررسی میکند و تحلیلهای عقلی موجود در روایات را با زبان کلام و فلسفه تبیین مینماید و آغازگر این بحث را پژوهش در کتاب وزین و معتبر اصول کافی (باب الحجة) قرار داده است."