چکیده:
در پژوهش حاضر، رابطة سبک رهبری و برخی از ویژگیهای فردی مربیان با انسجام گروهی و موفقیت تیمهای شرکتکننده در مسابقات والیبال قهرمانی دختران دانشگاههای آزاد کشور بررسی شده است. از 135 ورزشکار شرکتکننده در مسابقات، 116 نفر (86 درصد) پرسشنامة مقیاس رهبری در ورزش (LSS) و محیط گروهی (GEQ) را تکمیل کردند. به کمک پرسشنامة LSS با 40 سؤال پنج بعد سبک رهبری مربیان و به وسیلة پرسشنامة GEQ با 18 سؤال، دو بعد انسجام تیمی اندازهگیری شد. ثبات درونی پرسشنامهها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0 و 71/0 بهدست آمد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمونهای پارامتریک در سطح معنیداری 05/0P? استفاده شد. نتایج نشان داد که انسجام گروهی با سبکهای رهبری آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت، رابطة مثبت و معنیداری دارد و با سبک رهبری آمرانه و دموکراتیک رابطة معنیداری ندارد. مقایسة سبک رهبری مربیان نشان داد که مربیان بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین و کمتر از سبک رهبری آمرانه استفاده میکنند. علاوه بر این، نتایج نشان داد بین انسجام و موفقیت تیمی رابطة معنیداری وجود ندارد و مربیان تیمهای موفق بیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین استفاده میکنند. همچنین بین سن مربیان و بازیکنان با سبک رهبری مربیان رابطة معنیداری مشاهده نشد. بهطور خلاصه تأثیر سبک رهبری و رفتار مربیان بر انسجام گروهی و موفقیت تیمی، اهمیت استفادة مربیان از سبک رهبری مناسب را بیش از پیش نمایان میسازد.
The present study aimed to examine the relationship between coache's leadership styles and some personal characteristics with group cohesion and team success. Out of 135 athletes who participated in female volleyball championships of Azad universities, 116 athletes (86%) completed the demographic questionnaire, leadership scale for sport (LSS) and group environment questionnaire (GEQ). The LSS contained 40 items that measured five dimensions of leadership behaviors and the GEQ with 18 items assessed two dimensions of group cohesion. Cronbach’s alpha coefficient was used to examine the internal reliability of LSS (r = 0.91) and GEQ (r = 0.71). Data were analyzed with parametric tests at P≤0.05. Results showed a positive significant relationship between coache's behaviors of training and instruction, social support and positive feedback with group cohesion. There was no significant relationship between democratic and autocratic behaviors with group cohesion. Comparison of coache's leadership styles demonstrated that coaches exhibited higher training and instruction and lower autocratic behavior. In addition, findings showed no significant relationship between group cohesion and team success and the coaches of successful teams exhibited higher training and instruction behaviors. Also, there was no significant relationship between age of players and age of coaches with coaching behaviors. In summary, the effect of coaching behaviors on group cohesion and team success obviously demonstrated the importance of using the appropriate leadership styles
خلاصه ماشینی:
علاوه براین،نتایج نشان داد بین انسجام و موفقیت تیمی رابطۀ معنیداری وجود ندارد و مربیان تیمهای موفقبیشتر از سبک رهبری آموزش و تمرین استفاده میکنند.
مرادی(1383)،حسنییکشتان(1386)،وستر و ویس(1997)،بیس و کوزاب8(1994)،گاردنر9و همکاران(1996)،تورمن10(2003)و روناین11(2004)با بررسینقش سبکهای مربیگری برانسجام گروهی تیمهای ورزشی،نشان دادند که رابطۀ مثبت و معنیداری بینانسجام تیمی با سبکهای مربیگری آموزش و تمرین،دموکراتیک،حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت و رابطۀ(1)- ycaeL dna notxalC (2)- namrehS (3)- ssiew dna retseW (4)- egnaR (5)- nnamreflA (6)- retxeD (7)- norraC (8)- buzoK dna ecaeP (9)- rendraG (10)- namruT (11)- enyaynoR منفی و معنیداری با سبک مربیگری آمرانه وجود دارد4،8،26،33،35،38،39.
(1)- salbnesuaH (2)- ecurB dna wahC (3)- naloN (4)- neshcuaeB (5)- yarruM (6)- knipS (7)- enarK dna sahciE (8)- gnuH (9)- svaergdiS (10)- syE dna yrB (11)- eveirG (12)- snevetS dna releehW dna namloC هرسی و بلانچارد بیان کردند که با بلوغ و رشد افراد،رهبران به استفاده از سبک رهبری رابطه مدار گرایشپیدا میکنند9.
آزمون T مستقل نیز برای بررسی ارتباط بین انسجام گروهی و(1)- yelwarB dna reyemdiW (2)- helaS سبکهای رهبری مربیان با موفقیت تیمی مورد استفاده قرار گرفت.
(به تصویر صفحه مراجعه شود)شکل 2-مقایسۀ میزان انسجام تکلیف و اجتماعی در تیمها با توجه به شکل 3،نتایج آزمون T مستقل نشان داد که بین سبک مربیگری تیمهای موفق و ناموفق تفاوتمعنیداری وجود دارد و مربیان تیمهای موفق از سبک رهبری آموزش و تمرین بیشتر استفاده میکنند،درحالی که بین سبکهای مربیگری دموکراتیک،مربیگری آمرانه،حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت مربیان در بینتیمهای موفق و ناموفق تفاوت معنیداری وجود نداشت.