خلاصه ماشینی:
"این پژوهش سؤالات زیر را مطرح و بررسی کرد: نوجوانان و جوانان در شبانهروز حدودا چند ساعت وقت فراغت دارند و وقت فراغت آنان بیشتر در چه ساعاتی از شبانهروز است؟ میزان پرداختن به فعالیتهای مختلف فراغت از سوی نوجوانان و جوانان چگونه است؟متغیرهایی نظیر جنس،سن،وضع تأهل و درآمد یا طبقه اجتماعی-اقتصادی در میزان اوقات فراغت نوجوانان و جوانان و چگونگی گذران آن تا چه حد مؤثر است؟ &%TMG013G% گذران روزهای تعطیل(جمعه)بین نوجوانان و جوانان به چه نحوی است؟ این تحقیق با روش پیمایشی در محدودۀ تهران بزرگ صورت گرفته است.
پژوهشهای اخیر نشان میدهد الگوهای اوقات فراغت دختران جوان شهری به ویژه در اقشار متوسط از شکل انفعالی و درونخانگی به شکل فعالانه و برونخانگی میل میکند که این موضوع در شهر تهران بیشتر به چشم میخورد،(شهیدی،1386)اما با محدودیتها و موانعی که امروزه برای حضور دختران در غالب فضاهای عمومی شهری وجود دارد،به نظر میرسد فراغت این قشر،میتواند از بیرون،به مکانهای سربستهای که آسیبهای بیشتری در پی دارد کشانده شود و در این راستا سیاستهای فرهنگی معطوف به فضاهای فراغتی میتواند گذران فعالانه و خلاقانه و غیر آسیبزای اوقات فراغت دختران جوان را بارور سازد.
این فضاها را میتوان به فعالیتهای ورزشی،هنری و تفریحی اختصاص داد و نظارت آمرانه بر فضاهای شهری را به خصوص در مورد نحوه حضور زنان و دختران جوان در این فضاها تعدیل کرد تا بدین وسیله از کشانده شدن آنان به مراکز خرید و مصرف و فضاهای سربسته و ناامن که احتمال گذران آسیبزای اوقات فراغت در آن بیشتر است،پیشگیری شود."