چکیده:
زمینه وهدف: رویکردهای فلسفی، زیربنای روش های پژوهش هستند. به منظور فهم میزان تناسب روش های پژوهشی، اعم از کمی ، کیفی و آمیخته ، شناخت رویکردهای فلسفی و پاسخ گویی به سه سوال اساسی، چیستی مفهوم واقعیت، چگونگی شناخت آن، و راه های کسب آن، از ضرورتی انکارناپذیری برخوردار است. با توجه به محدویت های دو روش کمی و کیفی، و هم چنین ماهیت چندبعدی و پیچیده پدیده های علوم اجتماعی، نمی توان صرفا با استفاده از یک روش (کمی یا کیفی) به شناخت عمیق و کافی از مسائل این علوم دست یافت. در دهه اخیر توجه به روش های آمیخته پژوهش ، بیش از پیش مورد توجه محافل علمی قرار گرفته است. این طرح ها در یک تقسیم بندی، به سه دسته روش های آمیخته اکتشافی، تبیینی و درهم تنیده دسته بندی می شوند. روش: اگرچه روش آمیخته پژوهی در جهان از جمله در ایران سابقه قابل توجهی ندارد اما در این بررسی مروری تلاش شد تا آخرین تولیدات علمی در این زمینه در کتب، مقالات و پایگاه های اطلاعات علمی الکترونیکی معتبر بررسی گردد. یافته: پژوهش های آمیخته به محققان این امکان را می دهد تا به جای اینکه صرفا به دنبال اندازه گیری جنبه های قابل اندازه گیری و مشاهده پذیر پدیده ها باشند، به طور جامع به درک واقعیت پدیده های علوم اجتماعی نایل آیند. به همین دلیل، طرح های آمیخته پژوهش را مناسب ترین، طرح برای مطالعه در امنیت پژوهی می دانیم. بحث و نتیجه گیری : استفاده از رویکردهای آمیخته پژوهش، به دلیل بهره مندی توامان از مزیت های روش های کمی و کیفی و رفع کاستی های یکدیگر، امکان درک همه جانبه و نظام مند از پدیده های علوم اجتماعی، نظیر امنیت عمومی، را بیشتر فراهم نموده و در سطحی برتر به افزایش معناداری یافته ها و امکان تعمیم بخشی صحیح، منتج می شود.
خلاصه ماشینی:
"بحث و نتیجهگیری:استفاده از رویکردهای آمیخته پژوهش،بهدلیل بهرهمندی توأمان از مزیتهای روشهای کمی و کیفی و رفع کاستیهای یکدیگر،امکان درک همهجانبه و نظاممند از پدیدههای علوم اجتماعی،نظیر امنیت عمومی،را بیشتر فراهم نموده و در سطحی برتر به افزایش معناداری یافتهها و امکان تعمیم بخشی صحیح،منتج میشود.
هرچند که در ابتدای مطرح شدن رویکرد آمیخته،بحثهای متعددی در محافل علمی در خصوص ناسازگاری و عدم امکان استفاده توامان از دو نوع پژوهش کمی و کیفی در یک مطالعه بهوقوع پیوست و این مباحث تا جایی پیش رفت که برخی نسبت به صحت و شدنی بودن پژوهشهای آمیخته با تردید برخورد میکردند(بگلی7،1996؛فوز (1).
Beqley و الفسن1،2002؛ریسجورد و همکاران2،2004)؛با این همه در حال حاضر بیش از پیش استفاده از روشهای آمیخته مورد تاکید قرار گرفته و تمایل برای ترکیب روشهای تحقیق3کمی و کیفی بهویژه در حوزههای مرتبط با علوم اجتماعی و ارزشیابی رشد چشمگیری داشته است(کراسول4،2002 به نقل از بازرگان،1386؛کمرون و میلر،2007؛کمرون،2009).
اما سؤالی که مطرح میشود،این است که آیا روشهای پژوهش مبتنی بر دیدگاههای تفسیری(روشهای کیفی)،به تنهایی برای درک همه جانبه واقعیت پدیدههای اجتماعی و تعمیمپذیری نتایج،کفایت میکند؟ به رغم آنکه در چند دهه اخیر،روشهای تحقیق کیفی،در کشورهای توسعه یافته،توانسته قابلیتهای خود را در توصیف و تفهیم واقعیتهای اجتماعی به تایید رساند،اما در کشورمان اعتماد چندانی نسبت به این روشها وجود نداشته است.
Yalmazov بهطور کلی میتوان نتیجه گرفت که استفاده از رویکردهای آمیخته پژوهش،به دلیل بهرهمندی توامان از مزیتهای روشهای کمی و کیفی و رفع کاستیهای یکدیگر،امکان درک همهجانبه و نظاممند از پدیدههای علوم اجتماعی،نظیر امنیت عمومی،را بیشتر فراهم نموده و در سطحی برتر به افزایش معناداری یافتهها و امکان تعمیم بخشی صحیح،منتج میشوند."