چکیده:
با وقوع حوادث ۱۱ سپتامبر 2001 و متهم شدن بن لادن و طالبان به تروریست، آمریکا رهبری مبارزه علیه تروریسم را به عهده گرفت و خواستار ائتلاف جهانی علیه آن شد. در این میان پاکستان بیش از هر کشوری مورد توجه آمریکا قرار گرفت؛ به گونه ای که آمریکا از ژنرال مشرف، رئیس جمهور وقت پاکستان، خواست به این ائتلاف بپیوندد. مشرف با پذیرش این درخواست وارد جبهه متحد آمریکا علیه القاعده و طالبان شد. در جریان این نبرد هرچند رژیم طالبان در افغانستان سقوط کرد، اما فعالیت های آنها ادامه یافت، به گونه ای که در شرایط کنونی سرزمین پاکستان نیز از ناحیه گروه های طالبانی به شدت ناامن شده است. این مقاله با بهره گیری از روش توصیفی ـ تحلیلی و استفاده از تئوری اتحادها و ائتلاف های نظامی در پی پاسخ به این سوال اصلی پژوهش است که «چرا روابط ایالات متحده آمریکا و پاکستان باعث تشدید ناامنی های داخلی پاکستان از سوی طالبان پاکستانی شد؟» یافته های تحقیق حاکی از آن است که اتحاد پاکستان با آمریکا در راستای راهبرد مبارزه علیه تروریسم به تغییر در ائتلاف های قبلی طالبان با دولت پاکستان انجامید که شکل گیری ائتلاف و اتحاد میان گروه های رادیکال پشتون در دو کشور افغانستان و پاکستان را در پی داشت. در همین راستا حتی گروهی به نام «تحریک طالبان پاکستانی» در پاکستان اعلام موجودیت کرد که در حال حاضر گروه های مختلف طالبانی با آن متحد شده و توان و نیروی خود را داخل مرزهای پاکستان متمرکز کرده اند که نتیجه آن گسترش و تشدید ناامنی های داخلی در حوزه سرزمینی پاکستان است.
After the events of September 11، 2001 and terrorist accusation towards bin Laden and the Taliban، the U.S. undertook the leadership of the fight against terrorism and called for a global alliance against it .Meanwhile، United States paid attention to Pakistan more than any another country. The U.S. requested Pakistan President General Pervez Musharraf to join the coalition. Musharraf accepted the U.S. request and arrived in US united front against al-Qaeda and the Taliban. During this battle، the
Taliban regime in Afghanistan collapsed، but they continued their activities، so that the present tribal areas in Pakistan have become extremely insecure by Taliban groups.
This paper replies to article‘s main question: “why relations between the United States and Pakistan has resulted in escalation of insecurities inside Pakistan by Pakistani Taliban?” Through descriptive-analytical method and use of theory on military alliances and coalitions، the research findings indicate that Pakistani alliance with US along Strategy for Combating Terrorism resulted in changing former coalitions of Taliban with Pakistan and formation of coalition and unity among Pashtun radical groups in Afghanistan and Pakistan. In this regard، A group called “Pakistani Taliban” announced in Pakistan that now the Taliban various groups has became allied with them and they have concentrated their energy inside Pakistan’s borders ، which has expanded and intensified internal insecurities in Pakistan.
خلاصه ماشینی:
"این مقاله با بهره گیری از روش توصیفیـ تحلیلی و استفاده از تئوری اتحادها و ائتلاف های نظامی در پی پاسخ به این سؤال اصلی پژوهش است که «چرا روابط ایالات متحده آمریکا و پاکستان باعث تشدید ناامنی های داخلی پاکستان از سوی طالبان پاکستانی شد؟» یافته های تحقیق حاکی از آن است که اتحاد پاکستان با آمریکا در راستای راهبرد مبارزه علیه تروریسم به تغییر در ائتلاف های قبلی طالبان با دولت پاکستان انجامید که شکل گیری ائتلاف و اتحاد میان گروه های رادیکال پشتون در دو کشور افغانستان و پاکستان را در پی داشت .
ترویج جهاد طبق الگوی سه ضلعی دیوبندیسم ، پشتونیسم و سلفیت که امروز توسط طالبان محلی پاکستان و القاعده در این کشور به کار گرفته شده است ، شاید میراث دوران جهاد با شوروی باشد؛ اما اقدامات آمریکا و پاکستان و سایر متحدین آنها بعد از حوادث ١١ سپتامبر ٢٠٠١ در جنگ افغانستان سبب شد این جریان ریشه دواند و استحکام یابد و در حال حاضر هم چنان سرمنشأ رادیکالیسم و تندروی باشد.
ـ راهبرد جدید آمریکا (افپاک ) باعث تقویت گروه های طالبانی ، افزایش ناامنی ها، بمب گذاری ها و حملات انتحاری در افغانستان و پاکستان شد و نه تنها ایده جدا کردن پشتون ها از طالبان که در این راهبرد بسیار بر آن تأکید شده بود، عملی نشد، بلکه بر حمایت و پشتیبانی آنها از جبهه متحد نظامی طالبان افزود."