چکیده:
هدف: بررسی تاثیر نرم افزار کمک آموزشی رایانه ای طراحی شده (حساب یار) برای آموزش شمارس، جمع و تفریق دانش آموزان با نارسایی یادگیری خاص در حساب بوده است.
روش: با بهره گیری از روش شبه آزمایشی، تعداد 20 دانش آموز 8-7 ساله دچار این اختلال از بین جامعه آماری این دانش آموزان در شهر تهران پس از انتخاب و همتاسازی به صورت تصادفی در طرح پیش آزمون - پس آزمون به دو گروه آزمایش و کنترل، تقسیم شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات برای متغیر یادگیری (شمارش، جمع و تفریق) آزمون ایران کی مت (محمد اسماعیل و هومن، 1381) بود. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی (t دو گروه مستقل و وابسته) استفاده شد.
یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که به کارگیری نرم افزار کمک آموزشی طراحی شده در یادگیری شمارش، جمع و تفریق، در دانش آموزان دچار اختلال ویژه در یادگیری ریاضیات تاثیر مثبت دارد. بنابراین به نظر می رسد این نرم افزار برای این گروه از دانش آموزان مناسب باشد.
نتیجه گیری: با استفاده از نرم افزار کمک آموزشی رایانه ای می توان شمارش، جمع و تفریق را به دانش آموزان دچار اختلال ریاضی، آموزش داد.
Objective: To study the effect of computer–assisted instructional software on counting، addition and subtraction learning for students with learning disability.
Method: 20 students with dyscalculia (7-8 years old) were randomly selected and matched into a quasi-experimental control group design.
Results: The results of Iranian version of Key Math test (Mohamad Esmaeel and Hooman، 2002) scores of the two groups by t-test showed that: application of the designed instructional software has a significant effect on counting، addition and subtraction learning for students with dyscalculia.
Conclusion: This software can be considered as an appropriate means for teaching arithmetic operations to these students.
خلاصه ماشینی:
یافتهها:نتایج این پژوهش نشان داد که بهکارگیری نرمافزار کمک آموزشی طراحی شده در یادگیری شمارش،جمع و تفریق،در دانشآموزان دچار اختلال ویژه در یادگیری ریاضیات تأثیر مثبت دارد.
باتوجه به اینکه رایانه و آموزش به کمک آن یکی از راهبردهای توان بخشی ذهنی دانشآموزان دچار اختلال ویژه در یادگیری شناخته شده است و همچنین مدنظر قرار دادن نظریات کینجی و بتلهم(2002)پیرامون تأثیر بازی در آموزش ریاضیات به کودکان دچار اختلال یادگیری ریاضی،و بررسی نتایج تحقیقات(بیچ و آوایدا،2991؛ کیگلکا،5991؛لارسن،5991؛الیس و ورتینگتون،5991؛سه مورد اخیر به نقل از هال و همکاران،0002)،که معتقد به اثربخشی استفاده از نور،صدا،رنگ و انیمیشن در نرمافزارهای آموزشی ریاضی بودند؛همچنین نظر زیگلر و شراگر،4891(به نقل از داکرل و مکشین،ترجمه احمدی و اسدی 6731)،که معتقد بودند رویارویی مکرر با واقعیتهای اصلی حساب میتواند راهبرد مداخلهای سودمندی باشد و فراوانی مواجهه با هر مسئله،بر احتمال بازیابی آن تأثیر میگذارد و کاربرد اصل پیوستگی دیداری- شنیداری که طبق این اصل کودکان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی در پیوند دادن آنچه که از طریق چشم میبینند و آنچه که از طریق گوش میشنوند با مشکل روبهرو هستند و در نتیجه همراهی این دو اصل سبب رفع این مشکل میشود(والاس و مک لافین،ترجمه منشیطوسی،3731).
یافتهها سؤال 1:آیا بهکارگیری نرمافزار کمک آموزش طراحی شده(حساب یار)در یادگیری شمارش در دانشآموزان با اختلال یادگیری ریاضی تأثیر دارد؟ پس از اعمال متغیر مستقل در گروه آزمایش،نتایج مقایسه تفاضل پیشآزمون و پسآزمون در گروه آزمایش و گروه کنترل،در حیطه شمارش،باتوجه به نتایج آزمون t گروههای مستقل که در جدول 1 آمده است،در سطح 0/50 تفاوت معناداری را نشان میدهد.