چکیده:
هدف: این پژوهش، با هدف مقایسه بهزیستی روانشناختی دانشآموزان دختر مدارس تیزهوشان با مدارس عادی اجرا شد. روش: جامعه آماری پژوهش را دانشآموزان دخترمدرسه تیزهوشان و دانشآموزان تیزهوش دختری که در مدارس غیرتیزهوشان مشغول به تحصیل بودند، تشکیل میدهند. گروه نمونه دانشآموزان تیزهوش مدرسه تیزهوشان را 126 نفر تشکیل داد که به شیوه تصادفی ساده، انتخاب شدند و گروه نمونه دانشآموزان تیزهوش مدارس عادی نیز متشکل از 127 نفر است که به شیوه هدفمند، انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف(1995 ) با 84 سوال و متشکل از شش خردهمقیاس رشد شخصی، روابط مثبت با دیگران، خودمختاری، زندگی هدفمند، تسلط بر محیط و پذیرش خود است. دادهها با استفاده از آزمون t برای گروههای مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیری، مورد تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتیجه حاصل از آزمونt نشان داد که بهزیستی روانشناختی کلی دانشآموزان تیزهوش مدارس عادی، از دانشآموزان تیزهوش مدرسه تیزهوشان، بهصورت معناداری(P<0/01) بیشتر است. نتایج حاصل از تحلیل واریانس چندمتغیری نیز نشان داد که رشد شخصی، خودمختاری، زندگی هدفمند، تسلط بر محیط و پذیرش خود دانشآموزان تیزهوش مدارس عادی از دانشآموزان تیزهوش مدرسه تیزهوشان بهصورت معناداری (P<0/05 یا P<0/01) بیشتر است، اما در روابط مثبت با دیگران تفاوت معناداری( P<0/05) بین دو گروه وجود ندارد. نتیجهگیری:. لازم است مدارس تیزهوشان در کنار آموزشهای رسمی در این مدارس به بهزیستی روانشناختی دانشآموزان تیزهوش توجه و تدابیری از طریق مشاوره و راهنمایی، برای تقویت بهزیستی روانشناختی این دانشآموزان به آنها ارائه کنند.