چکیده:
هدف اصلی این پژوهش آن است که نقش حجتهای الاهی را در سعادت انسان با بهرهگیری از قرآن و روایات، تبیین کند. البته درباره نقش اهل بیت علیهم السلامکه از مصادیق بارز حجتهای الاهی هستند تاکید بیش تری خواهد شد. انسان برای دستیابی به سعادت، به امور متعددی نیازمند است: وجود واسطه میان انسانها و خداوند؛ پاسخگویی به نیازهای علمی؛ ضرورت اقامه دین و اصلاحگری و لزوم وجود الگوی کامل برای زندگی سعادتمندانه و بخصوص تحقق بخشی به عبودیت انسان در برابر خداوند متعال (که هدف اصلی از خلقت انسان است)؛ چهار محور اساسی برای زندگی سعادتمندانه است که حجتهای الاهی بخش مهمی از آن را پوشش میدهند. آخرین حجت الاهی نیز اگر چه دوران غیبت را میگذرانند؛ بهرهمندی از وجود ایشان در مسیر سعادت قطع نشده است. البته این بهره گیری در زمان ظهور به بالاترین حد ممکن خواهد رسید. همین نقش بیبدیل حجتهای الاهی در هدایت و سعادت انسانها، موجب شده تا در آموزههای دینی با روشهای مختلف، میان انسان و آنان ارتباطی دائمی برقرار گردد.
The main aim of this paper is to define the role of divine proofs in taking humans toward the felicity and salvation. This has been done by taking benefits from the verses of the Holy Quran and narrations. Of course we will emphasize more on the Ahlul-BaytA.S. for this goal because they are the right and real examples as divine proofs. Human beings for reaching the felicity and salvation need various things. There are four important elements and axes for the life with felicity and salvation that divine proofs (Imams) will cover a great deal of them. These elements are as follows: 1- the existence of a mediator between human beings and the Lord، 2- answering to the scientific and the religious questions، 3- the necessity for practicing and reforming and 4- the necessity for the existence of a perfect symbol for the life with felicity، and in particular bringing the servitude of human in worshiping God into reality that is the real goal of the creation. Receiving benefits from the Last proof has not been cut، though his Excellency is in Occultation Period. This receiving will reach to its highest at the Time of Appearance. This identical role of the divine proofs in guidance and felicity of the humans has caused some permanent relationships between humans and them in different religious teachings and values.
خلاصه ماشینی:
"در متون روایی دربارۀ اهل بیت علیهم السلام تعبیراتی مانند «باب الله» (کلینی، 1363: ج1، ص145 و محمد بن حسن صفار، 1404: ص81) به کار رفته که به همین موضوع ناظر و گویای آن است که چون آن بزرگواران واسطۀ میان خداوند و مردم هستند، هر کس بخواهد به قرب خداوند و سعادت واقعی که در سایۀ توحید به دست میآید، برسد؛ باید با راهنمایی آنان و استمداد از آنها حرکت کند و حرکت صحیح در مسیر توحید مستلزم عبور از دروازهای است که از وجود ایشان به سوی خداوند گشوده شده است؛ چنانکه در زیارت حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم میخوانیم: اللهم صل علیه وعلی الأئمة الأبرار من ذریته الأخیار من عترته و سلم علیهم أجمعین تسلیما، اللهم إنی لا أجد سبیلا إلیک سواهم (مجلسی، 1403: ج97، ص162).
[14] نقش حجت غایب در سعادت سئوال مهمی که بر اساس مباحث پیشگفته مطرح میشود، آن است که آیا در زمان غیبت، بهره مندی از وجود حجت الاهی برای مردم ممکن است؟ امامی که دیده نشود و در میان مردم حضور مشخص نداشته باشد، چگونه میتواند در سعادت آنها نقش داشته باشد؟ برای پاسخ به این سؤال و سؤالات مشابه بیان چند مطلب ضروری است: الف) در تحقق برخی از فواید و آثار حجتهای الاهی، به حضور امام علیه السلام نیازی نیست؛ به عنوان مثال، الگو بودن امام بدون دیدار او نیز حاصل میشود."