چکیده:
دوره حکومت قاجاریه(1304ـ 1175ش/ 1925ـ 1795م)، ایران به دلیل موقعیت مهم جغرافیایی، سیاسی و اقتصادیاش، در کانون توجه و رقابت میان قدرتهای بزرگ اروپایی قرار گرفت و گروههای مختلفی از آنان در قالب مامورین و مسافرین خارجی با اهداف و انگیزههای گوناگون به ایران سفر کردند. حیات اجتماعی شیراز از جمله مواردی است که در کانون توجهاین سفر نامهنویسان قرار گرفته است. ادوارد اسکات وارینگ، از سفرنامهنویسانی است که در دوره فتحعلی شاه قاجار به ایران و شیراز سفر کرد. این پژوهش در صدد بررسی بازتاب حیات اجتماعی شهر شیراز در سفرنامه وارینگ است. این مقاله با روشی تحلیلی به بررسی روایتهای این مسافر انگلیسی و همچنین بر مبنای اهداف و انگیزههای این سفرنامهنویس، نوع پایگاه اجتماعی، شغل و ماموریت وی در شیراز عصر قاجار، خواهد پرداخت.
Qajar period, (1304 - 1175 W / 1925 - 1796 AD), along with major changes in political,
economic and social development in Europe in the 19th century and colonial forces in the
contemporary world . Among the passengers , other than English and European
governments , for various reasons, political, and commercial .... English travelwriting , the
result of his studies and observations of Shiraz in the form of extensive information on
their travels are recorded . Shiraz life , including cases inwhich the focus has been on this
journey ofwriting .One travelwriter , Edward ScottWaring in the period of Fath Ali Shah
Qajar traveled to Iran and Shiraz . His itinerary is very interesting and important
information about the city , especially the social situation in the city. This study seeks to
answer the question of social life in the city Scott Waring English travel narratives of the
early nineteenth century , and Shah Fthly how government is reflected . In this paper an
analyticalmethod to investigate the stories of the passengers and also based on the goals
andmotivesof the English travel writer , a kindof social status,occupation, andhismission
in Shiraz during the Qajarera,will be addressed.
خلاصه ماشینی:
"در واقع شهر شیراز بهدلیل قدمت تاریخی و فرهنگی خود همواره مورد توجه سفرنامهنویسان خارجی در دورههای مختلف بوده است؛ به ویژه در دوره قاجار که افراد زیادی به ایران سفر کردند و تقریبا همه آنها اطلاعات ارزشمندی را از شیراز ثبت نمودند؛ به همین دلیل سفرنامههایی که از این افراد بر جای مانده، به دلیل محتوای اجتماعی و فرهنگی خود از اهمیت بسیاری برخوردار هستند.
افسر، تاریخ بافت قدیمیشیراز، تهران: انجمن آثار ملی،1353/ علیرضا گلشنی، گلشن شیراز(سیری بر تاریخ تحولات سیاسی، اجتماعی، علمی و فرهنگی شیراز از آغاز تا انقلاب مشروطه)، به کوشش محمدکریم خرمایی، شیراز: فرهنگ پارس، 1388/ علی سامی، شیراز شهر جاویدان، شیراز: نوید،1363/ دنیس رایت، «مسافران انگلیسی در ایران در دوران قاجار و کتابهایشان»، مترجم محمد مروار، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، سال هشتم، شماره 89-88، بهمن و اسفند،1383 / مجتبی خلیفه، «سفر به شیراز از مسیر کازرون و فیروز آباد»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، شماره 78 و77، اسفند 82 و فروردین،1383.
در این قسمت جدولی رسم شده که بر اساس آن قضاوتهای اسکات وارینگ، را در خصوص شیراز عصر قاجار، مشخص مینماید که برای بهتر شدن پژوهش و آسانی مطالعه برای خوانندگان، طرح شده است ) به تصویر صفحه مراجعه شود) نتیجهگیری در دوران حکومت قاجاریه، گروه بسیاری از سیاحان، خاورشناسان، باستان شناسان، نظامیان، سیاستمداران، بازرگانان اروپایی و غیره، هریک با هدف خاصی به ایران سفر کردند و گزارش سفر خود را در قالب سفرنامه و خاطرات نگاشتند و دست آوردهای سفر ارزشمند خود را به مردم و دولت خود رساندند."