چکیده:
سی سال پس از جنگ 1982 فالکلند، اختلاف دیرینه آرژانتین و بریتانیا در مورد مالکیت و حاکمیت جزایر فالکلند (مالویناس) همچون آتشی زیر خاکستر باقی مانده است. یک روز مانده به سالگرد نبرد فالکلند، مقامات محلی این سرزمین از تصمیم خود نسبت به برگزاری یک همهپرسی در مارس 2013 درخصوص وضعیت سیاسی این مجمعالجزایر خبر میدهند. اقدام رئیس جمهور آرژانتین در طرح شکایت در سازمان ملل، برگزاری مراسم سیامین سالگرد گرامیداشت نبرد فالکلند (2 اوریل 2012) و متعاقب آن اعتراضات در آرژانتین علیه ادامه سلطه انگلیس بر این منطقه، نشان میدهند افکار عمومی آرژانتین بهرغم جریحهدار شدن عواطف میهنپرستانه بهلحاظ شکست نظامی از انگلیس، همچنان نسبت به حاکمیت آتی جزایر فالکلند (مالویناس) احساس مسئولیت میکند. بریتانیا پس از پیروزی در جنگ فالکلند با تقویت حضور نظامی خویش در این منطقه سعی نموده تا به طرف مقابل نشان بدهد درصورت لزوم مجددا آماده دفاع از این منطقه به عنوان یکی از سرزمینهای ماورای بحار خود میباشد. منابع طبیعی غنی و کشف ذخایر نفتی در آبهای شمالی مالویناس و آغاز عملیات حفاری از سوی شرکتهای انگلیسی، بر اهمیت این مجمعالجزایر افزوده است. انگلیس مدعی است جهت تحقق اراده سکنه فالکلند (مالویناس) لازم است از طریق برگزاری همهپرسی توسط دولت محلی فالکلند، تمایل آنها نسبت به ادامه حاکمیت بریتانیا برای آرژانتین محرز گردد. آرژانتین ضمن تاکید بر لزوم موافقت انگلیس با انجام مذاکرات بهمنظور حل سیاسی مسئله، معتقد است برگزاری هرگونه همهپرسی تحت شرایط موجود، نمیتواند خالی از اشکال و ابهام باشد؛ این پژوهش به پیشینه اختلاف، استدلالهای طرفین دعوی، مواضع منطقهای و بینالمللی نسبت به اختلاف دو کشور آرژانتین و انگلستان در مورد جزایر فالکلند میپردازد.
This article reviews the background of Anglo-Argentinean dispute over the Falkland/Malvinas islands. Thirty years after the Falkland war, Argentina-UK dispute over Falkland/Malvinas Islands is still alive. Before the anniversary of the Falkland war, the local authorities declared a decision to hold a referendum in March 2013 to determine the political status of this island. After victory in the Falkland war, the UK reinforced its military presence in this region re-emphasized that if necessary, this country is ready to defend its presence in the Falkland as a part of its territories overseas. The UK claims that to realize the will of Falkland inhabitants, the local government shall hold a referendum so that the will of the people to stay with Britain becomes evident.
On the other hand, Argentina, while emphasizing the necessity of political negotiations, declares that holding referendum under current situation is illegal and could be problematic.
خلاصه ماشینی:
"از دیدگاه گوستافسون تضاد بیشتر در مواضع و ادعاهای طرفین نسبت به حاکمیت جزایر فالکلند،مثل خودداری انگلیس از مذاکره با آرژانتین یا هر طرف دیگری درباره حاکمیت آن و صرف مبالغ هنگفت از سوی لندن برای توسعه تجهیزات و تاسیسات نظامی در جزایر مزبور،عادی سازی مناسبات متقابل انگلیس و آرژانتین،استقلال عمل بیشتر جزایر فالکلند بهطوری که ادعاهای آرژانتین یا انگلیس نسبت به خود را دیگر قبول نداشته باشد،قرار گرفتن این سرزمین به نحوی در تحت حاکمیت پیمان قطب جنوب1،طرح مدل هنگکنگ در مورد فالکلند و محتملتر از همه حفظ وضعیت موجود در فالکلند که از سال 1833 باقی مانده، برخی تغییرات و گرایشات در سیاست خارجی مانند گرایش بوئنوس آیرس به سوی مسکو و همگرایی بیشتر آرژانتین با آمریکای لاتین و اتحاد و انسجام بیشتر آمریکای لاتین،از جمله آثار و پیامدهای احتمالی جنگ فالکلند در آوریل 1982 میتوانند باشند (Gustafson,1988:177-205) به رغم افول دوره استعمار،برخی از دول قدرتمند با برداشت خاص خود از مفهوم حاکمیت و توسل به تدابیری همچون ایجاد ساختارهای حکومتی غربی و نهادهای مشابه،اسکان مناطق خالی از سکنه،بهرهبرداری از شیوهها و رویههای موجه و مردمپسند و تکیه برخواست و اراده عمومی تحت شعارهای جذابی مانند احترام به حق انتخاب و تعیین سرنوشت ساکنان یک منطقه و دستاویز قرار دادن آنها،در واقع به دنبال تداوم حاکمیت و بقای منافع خود هستند."