چکیده:
مقدمه: خشک کردن یکی از قدیمیترین روشهای نگهداری محصولات کشاورزی میباشد و کوشش بر این است تا آهنگ خشک کردن از طریق انتقال گرما و رطوبت به بیشترین مقدار ممکن رسانده شود.
مواد و روشها: در مطالعه پیش رو، فرآیند خشک کردن برشهای میوه به، با ضخامتهای3، 5 و 7 میلیمتر، در دماهای 60 تا 80 درجه سانتیگراد مدلسازی و شرایط برای رسیدن به حداکثر ضریب نفوذ و کاهش زمان خشک کردن، به کمک روش شناسی سطح پاسخ بهینه یابی گردید.
یافتهها: نتایج نشان داد که مدل میدلی دارای کمترین مقادیر RMSE، MRPD و 2χ و بالاترین مقدار R2 بود و اعمال دمای 71 درجه سانتیگراد در ضخامت 7 میلیمتر منجر به ایجاد بیشترین ضریب نفوذ و کمترین زمان خشک کردن گردید.
نتیجهگیری: روش خشک کردن جریان هوای داغ برای قطعات میوه به، خروج رطوبت را از میوه تسهیل نمود. بطور کلی این روش یکی از روشهای مناسب جهت خشک کردن میوه به بود.
Introduction: Drying is one of the oldest methods for preservation of agricultural products
and it is aimed and tried to effectively increase the drying rate by heat and humidity transfer.
Materials and Methods: In this study, drying process for quince fruit slices with 3, 5 and 7
mm thickness at 60–80°C to reach a maximum of diffusion effects (Deff) and decrease drying
time using response surface methodology have been optimised.
Results: The results showed that Midli model had minimum amounts of RMSE, MRPD and
W2 and a maximum of R2. Optimization of drying process indicated that the application of
71°C for 7mm thickness had the most diffusion effect with least drying time.
Conclusion: Hot air drying method removes the moisture from the fruit and generally is
suitable for drying quince fruit.