چکیده:
شهرها اکوسیستمهای پیچیدهای هستند که برای رسیدن به توسعهی پایدار شهری تحت تأثیر عوامل اجتماعی، اقتصادی، زیستمحیطی و فرهنگی قرار دارند. از طرفی عرف، سنتها، هنجارها و ارزشها در بستری از روابط اجتماعی و بهصورت خودجوش در طول نسلها شکلگرفته که موجب اعمال نوعی نظارت و کنترل اجتماعی غیراقتدارآمیز بر رفتار فرد جامعهپذیرسازی وی میشوند، که از یک منظر ویژه بهعنوان «پایداری اجتماعی» در نظر گرفته میشود. در این راستا تحقیق حاضر با هدف سنجش پایداری اجتماعی در شهر اردبیل پرداخته است. نوع تحقیق کاربردی و روش آن توصیفی و پیمایشی، ابزار گردآوری اطلاعات نیز پرسشنامه میباشد. جامعهی آماری، کلیهی ساکنان شهر اردبیل است. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 384 نفر هستند که با روش نمونهگیری خوشهای و در نهایت با استفاده از روش تصادفی ساده انتخاب شدهاند. جهت تجزیه وتحلیل دادهها و اطلاعات از نرمافزار Lisrel استفادهشده است. یافتههای تحقیق نشان میدهد که بین شاخصهای پایداری اجتماعی در مدل تی (T)، شاخصهای مشارکت، تعلق مکانی و عوامل محیطی بیشترین سطح معنیداری و شاخصهای عدالت فضایی و سرزندگی،کمترین معنیداری را نشان میدهند. همچنین نتایج الگوی معادلات ساختاری نشان میدهد که با توجه به شاخصهای الگوسازی میتوان استدلال کرد که مدل پیشنهادی پژوهشگران، از برازش نیکویی خوبی برخوردار بوده، انطباق مطلوبی بین مدل به تصویر درآمده با مدل ساختاری شده با دادههای تجربی فراهم گردیده است. به عبارت بهتر، شاخصهای پژوهش، صلاحیت لازم جهت استفاده در قالب یک مدل نهایی پژوهش را دارند.
خلاصه ماشینی:
همان طور که در بالا نیز اشاره شد یکی از ضروریات تداوم توسعه و نیل به توسعه ی پایدار توجه به ابعاد اجتماعی ، اقتصادی و زیست محیطی توسعه میباشد و این تحقیق به بررسی پایداری اجتماعی در شهر اردبیل میپردازد.
نتایج این تحقیق نشان میدهد که میزان سرمایه ی اجتماعی و وضعیت پایداری شهری در بین محلات مورد مطالعه متفاوت بوده است .
این پژوهش با استفاده از مطالعات پیشین و دیدگاه های نظری، چارچوب تحلیلی، خود را بر این اساس استوار نموده که پایداری اجتماعی به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه ی پایدار شهری علاوه بر تأثیرگذاری بر سایر ارکان توسعه ی پایدار، خود نیز از پنج جزء اصلی یعنی مشارکت ، عدالت فضایی، تعلق مکانی، عوامل محیطی و سرزندگی تشکیل شده است .
همچنین نتایج و بررسی تحلیل های درونی متغیرها در جدول ١ نیز بیان گر موارد زیر است : تخمین های مربوط به مسیر «مشارکت » نشان میدهد که مقدار آن برابر ٠/٧٤ با خطای استاندارد ٠/١٨ در حد متوسط معنیدار بوده ، به طوریکه آماره تی آن برابر با ٤/٠٥ است .
Urban Regeneration & Social Sustainability: Best Practice from European Cities, John Wiley & Sons.
A critical assessment of urban social sustainability, School of Natural Built Environment, The University of South Australia, City East Campus, North Terrace Adelaide.
Evaluating social sustainability of urban housing demolition in Shanghai, China, Journal of Cleaner Production 153 (2017) 26-40.