چکیده:
القلق هو بناء نفسي يعتبره علماء النفس حالة من التخوف والخوف المبهم الذي يؤثر بشكل غير مباشر على التعلم. أظهرت الأبحاث أنّ المحادثة بين الطالب والأستاذ هي أحد المصادر الرئيسة للقلق وبما أنّ التركيز في صف الحوار هو التفاعل اللغوي، فإنّ قلق التعلم أكثر وضوحاً. لهذا الغرض، تمّ تقديم تقنيات مختلفة في التعلیم لتقليل القلق، صمم هوريتز وآخرون مقياساً (اختبار القلق) لقياس قلق التعلم. لهذا الغرض، فإنّ البحث الحالي لتفعيل هذا التأثير؛ تمّ اختيار 32 طالباً لمتعلمي المحادثة باللغة العربية، بصورة متاحة وعن قصد، ثمّ حذفت الإضافات. تمّ تقسيمهم إلى ثلاث مجموعات، المجموعة الأولى خضعت للتدخل بطريقة التغذية الراجعة السلبية، المجموعة الثانية بطريقة التغذية الراجعة الإيجابية، المجموعة الثالثة بطريقة التغذية الراجعة المتغيرة المعرفية. بعد ذلك، من خلال استخدام المنهج الشبه التجريبي - التدخل - الاختبار اللاحق، تمّ تحليل أداء المتعلمين بعد التدخل بواسطة برنامج SPSS (الإصدار 21) ومن خلال اختبار التباين أحادي الاتجاه. أظهرت نتائج البحث أنّ المجموعات التعليمية الثلاثة جميعها لديها نمو تعليمي في مهارات المحادثة وفي مرحلة ما بعد الاختبار. ومع ذلك، أظهر اختبار «بست هاك» اللاحق أنّ طريقة التغذية الراجعة للتباين المعرفي لها تأثير أكبر على تقليل القلق وزيادة التعلم بالحوار من طرق التغذية الراجعة الإيجابية والسلبية. تمّ التحقيق في هذا الفارق الكبير في الدرجات التي تمّ الحصول عليها والإبلاغ عنها بالتفصيل.
اضطراب یک سازه روان شناختی است که روان شناسان ان را حالتی از دلهره و ترس مبهم می دانند که به طور غیرمستقیم یادگیری را تحت تاثیر قرار می دهد. تحقیقات نشان داده است مکالمه بین دانشجو و استاد، یکی از منابع اصلی اضطراب است ؛ ازان جایی که در کلاس گفت وشنود، محور تعامل زبانی است ، اضطراب یادگیری برجسته تر است . بدین منظور، تکنیک های متفاوتی در دنیا جهت کاهش اضطراب ارايه شده است . هویرتز و همکاران ، مقیاسی (ازمون سنجش اضطراب ) را جهت سنجش و اندازه گیری اضطراب یادگیری طراحی کرده اند. در پژوهش حاضر، برای عملیاتی کردن این تاثیر، یک کلاس اموزشی (32 نفر) از فراگیران مکالمه زبان عربی به صورت نمونه گیری و در دسترس انتخاب شد و بعد از حذف برون هشته ها، به سه گروه تقسیم شدند: گروه اول با روش بازخورد منفی، گروه دوم با روش بازخورد مثبت و گروه سوم با روش بازخورد تغییرپذیری شناختی تحت مداخله قرار گرفتند. سپس ، با استخدام یک روش شبه ازمایشی مداخله پس ازمون ، عملکرد فراگیران بعد از مداخله با نرم افزار اس پی اس اس (SPSS نسخه 21) و از طریق ازمون واریانس یک طرفه بررسی شد. نتایج تحقیق نشان داد که هر سه گروه اموزشی در مرحله پس ازمون در مهارت گفت وشنود رشد اموزشی داشته اند؛ اما ازمون پسینی توکی نشان داد که روش بازخورد تغییرپذیری شناختی ، نسبت به دو روش بازخورد مثبت و منفی ، تاثیر بیشتری در کاهش
اضطراب و افزایش یادگیری گفت وشنود دارد. این تفاوت معنادار در نمره های به دست امده ، بررسی شد و به تفصیل مورد کندوکاو قرارگرفته و گزارش شده است .
Anxiety is a psychological construct that psychologists consider to be a state of ambiguous apprehension and fear that indirectly affects learning. Research has shown that the conversation between the student and the teacher is one of the main sources of anxiety, and since in the classroom, conversation is the axis of language interaction, learning anxiety is more prominent. For this purpose, different techniques have been presented around the world to reduce anxiety. Huertz et al. have designed a scale (anxiety measurement test) to measure learning anxiety. Therefore, in the present study, to operationalize this effect, a training class (32 people) of Arabic conversational learners was selected as available sampling, and after removing outliers, the learners were divided into three groups: the first group using the negative feedback method, the second group with the positive feedback method, and the third group with the cognitive variability feedback method were subjected to intervention. Then, by employing a quasi-experimental method of post-test intervention, the learners’ performance after the intervention was analyzed by SPSS software (version 21) and through one-way analysis of variance (ANOVA). The results of this research showed that all three educational groups had educational growth in conversation and listening skills in the post-test stage. However, Tukey’s post-hoc test showed that the cognitive variability feedback method has a greater effect on reducing anxiety and increasing dialogue learning than the two positive and negative feedback methods. This significant difference in the scores obtained has been investigated and reported in detail.