چکیده:
هدف از این پژوهش، تاثیر آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر حضور ذهن بر کاهش نشخوار فکری، شکست تحصیلی و هراس اجتماعی دانش آموزان کنکوری دارای اضطراب امتحان بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. حجم نمونه 40 نفر بود که از جامعه مذکور، به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. 20 نفر به گروه آزمایش و 20 نفر به گروه کنترل تخصیص یافتند. ابزار های پژوهشی مورد استفاده پرسشنامه های هراس اجتماعی کانور (2000)، شکست تحصیلی کازدین (1983) و نشخوار فکری راچمن و شفران (1996) بود. گروه آزمایش در طول هشت جلسه، هرجلسه به مدت 90 دقیقه آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر حضور ذهن دریافت کردند. برای تحلیل دادهها از تحلیل کواریانس چند متغیره و یک متغیره استفاده شد. یافتهها نشان داد که بین آزمودنیهای گروه آزمایش و کنترل از لحاظ پس آزمون ابعاد نشخوار فکری با کنترل پیشآزمون تفاوت معناداری وجود دارد. بر این اساس میتوان گفت که تفاوت معناداری حداقل در یکی از متغیرهای وابسته ابعاد نشخوار فکری ایجاد شده است و ضریب تاثیر نشان میدهد که 61/0 درصد تفاوت دو گروه مربوط به برنامه آزمایشی است. نتایج موید آن بود که بین گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ پس آزمون شکست با کنترل پیش آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. بر این اساس میتوان گفت که تفاوت معناداری حداقل در یکی از متغیرهای وابسته یعنی ابعاد شکست ایجاد شده است و ضریب تاثیر نشان میدهد که 1/75 درصد تفاوت دو گروه مربوط به مداخله آزمایشی است. نتایج موید آن بود که بین گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ پس آزمون ابعاد هراس اجتماعی با کنترل پیش آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. بر این اساس می-توان گفت که تفاوت معناداری حداقل در یکی از متغیرهای وابسته یعنی ابعاد هراس اجتماعی ایجاد شده است و ضریب تاثیر نشان میدهد که 9/66 درصد تفاوت دو گروه مربوط به مداخله آزمایشی است.