چکیده:
قدرتهای بزرگ نمایشنامههای بین المللی را مینویسند،به صحنه میآورند و به اجرا میگذرند و در صورتی که این اصول و هنجارها منافع آنها را تامین نکند آنها را نادیده میانگارند.هسته اصلی استدلال تئورتالیستها به ویژه کنت والتز در بحث هستهای این است که قدرتهای بزرگ برای نظام بین الملل خطر آفرینتر و تهدیدآمیزتر از قدرتهای کوچکاند.پژوهش حاضر در پی آن است که اتحاد آمریکا و اسراییل را که خود از دولتهای هستهایاند و مقررات ẓNPTẒ و ẓCTBTẒ را نادیده میگیرند،چگونه در مبارزه با دستیابی دولتهای خاورمیانه به دانش هستهای هماهنگ عمل میکنند.متحدان استراتژیک تاکنون توانسته اند با استفاده از ابزارهای دیپلماتیک،فشارهای اقتصادی و حتی«حمله پیشدستانه»برخی از متهمان خاورمیانه را از فعالیتهای هستهای بازدارند.اما جمهوری اسلامی ایران به عنوان پیچیدهترین متهم تهدید کننده منافع استراتژیک آمریکا و اسراییل،علیرغم فشارهای وارده بهطور استوار به حیات خود ادامه میدهد و به تدریج قدرتمندتر میشود.
خلاصه ماشینی:
"قراردادهایی نظیر«سالت 1» (Strategic Arms Limitation Talks,SALT,1972) ،«سالت 2» (1979)،«استارت 1» (Strategic Arms Reduction Talks,START,1994) ،«استارت 2»(1997)، معاهده ضد موشکهای بالستیک (Anti-Ballistic Missile Treaty,ABM,1972) ،معاهده منع تکثیر سلاحهای هستهای (Nuclear Non-Proliferation Treaty,NPT,1968) ،معاهده منع جامع آزمایش سلاحهای هستهای (Comprehensive Test Ban Treaty,CTBT,1996) به عنوان رژیمهای کنترل و کاهش تدریجی تسلیحات،نه تنها موجب کاهش تسلیحات نشدهاند بلکه بر کمیت و کیفیت سلاحهای کشتار جمعی نیز افزوده شده است که علت محوری آن در این پژوهش،به قدرتهای بزرگ از جمله ایالات متحده به عنوان قدرت بین المللی و اسرائیل به عنوان قدرت هستهای منطقهای بازمیگردد.
متحدان استراتژیک با همکاری سایر همپیمانان خود در مجامع بین المللی از جمله آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای امنیت سازمان ملل متحد و نیز تهدید به حمله پیشگیرانه علیه تأسیسات هستهای ایران بزرگترین چالش امنیتی را برای این کشور فراهم ساختهاند.
دولت ایران بهطور مداوم اعلان میکند که تحقیقات انرژی هستهای این کشور ماهیت صلحآمیز دارد و بهطور کامل تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی Agency,IAEA,1957) (International Atomic Energy صورت میگیرد،ولی متحدان استراتژیک فعالیت هستهای ایران را به منظور دستیابی به سلاحهای کشتار جمعی عنوان میکنند و حتی برای مبارزه با آن تلاش میکنند تا جامعه بین المللی را با خود همگان نمایند.
جمهوری اسلامی با قرار گرفتن در جزیره بیثبات منطقه خاورمیانه و دارا بودن همسایگان مرزی و فرامرزی نامطمئن که بسیاری از آنها خود دارای تسلیحات کشتار جمعی هستند نظیر روسیه،هند،پاکستان،اسراییل و حضور گسترده آمریکا در منطقه و عدم عضویت و یا پایبندی آنها به مقررات آژانس بین المللی اتمی و به کارگیری استاندارد دوگانه با قدرتهای هستهای،دستیابی ایران را به توانمندی بازدارندگی برای حفظ امنیت ملی و اصل بقا توجیه مینماید."